Jeśli miałbym polecić komuś FPSa z półki: "mało znane & niedoceniane" to bez zawahania byłby to Black. 16 lat temu Criterion (znany głównie z serii Burnout oraz NFS) stworzył jednego z najlepiej wyglądających shooterów w historii gier komputerowych. Niestety nigdy nie ukazał się on na PC i jest to prawdopodobnie najważniejszy powód, dla którego Black pozostał w cieniu i nie zdobył takiego uznania na jakie zasługuje. Jeśli uwielbiacie FPSy a nigdy wcześniej nie mieliście do czynienia z tą grą - musicie koniecznie dać jej szansę.

Black jest shooterem wielu zalet: cechują go bardzo dobry gunplay (każda broń "leży" inaczej i powoduje inny poziom chaosu), fantastyczna mechanika zniszczeń, wyśmienite efekty cząsteczkowe (nie widziałem lepszych eksplozji w żadnym innym FPSie) a główny bohater w odróżnieniu od większości strzelanek pierwszoosobowych z tamtego okresu wreszcie posiada głos i osobowość. Scenariusz sam w sobie nie gra pierwszych skrzypiec; delikatnie ujmując jest jedynie obecny, a w obliczu chaosu jaki rozpętuje się na ekranie niestety nawet go nie zauważamy. Black jest jedną z nielicznych produkcji, która naprawdę przyłożyła się do feelingu broni; strzelba obala nie tylko przeciwników ale nawet i drzwi, magnum kładzie większość delikwentów jednym strzałem, M16 i G36 sprawdzają się na średnich odległościach, a granaty i wyrzutnia rakiet rozpryskują od środka większość szyb w budynkach i z impetem wyrzucają wrogów na zewnątrz. W trybie Black Ops (odblokowanym dopiero po ukończeniu kampanii na hardzie) gracz najmocniej uświadamia sobie skalę zniszczeń jakich jest w stanie dokonać na każdym poziomie i chociaż nie mamy tutaj takiej dowolności jak choćby w pierwszym Red Faction, to efektowność rozróby jest tu absolutnym majstersztykiem i jestem pełen podziwu ile mocy silnika udało się wykrzesać twórcom na konsolach PlayStation2 i Xbox.

Minusy? Architektura poziomów nie wyróżnia się niczym szczególnym, bo te są dosyć liniowe i w największym razie półotwarte, AI przeciwników nie zaskakuje jak w F.E.A.R. (mało tego: tanki mogą frustrować) a scenariusz wypada średnio ciekawie, więc do ideału trochę tu brakuje, jednak w ogólnej perspektywie mamy do czynienia z produkcją 7/10 w porywach do 8/10. Gdyby dopieszczono scenariusz, popracowano nad postaciami i przyłożono się do reżyserii, spokojnie umieściłbym tę grę w swoim TOP10 ever. Nadal jednak jest to jeden z najlepszych shooterów w historii, mimo faktu że nie ujrzycie w nim ani kropli krwi. Polecam.