Jestem zniesmaczony. Z serialu nie pojąłem niemal nic, a rzadko mi się to zdarza. Próbuję to sobie wytłumaczyć zmęczeniem, niedospaniem, przeciągnięciem jednego odcinka na cały sezon i to z przerwą na robienie posiłku, ale... coś tu jest nie tak!

Na początek pochwalę za całkiem zgrabnie acz nie na bogato zaaranżowany klimacik sprzed ćwierćwiecza, obóz, młodzież etc. i zganię za dźwięk (w wielu momentach zupełnie niezrozumiałe dla mnie wypowiedzi) oraz zbyt dużo ciemnych ujęć (kiedyś w polskich filmach to była plaga, ale tu też jest tego zbyt wiele) i zbędne dłużyzny.

Jakoś nie byłem w stanie pojąć idei "opiekuna". Nie rozumiem zatem na jakiej zasadzie byli nimi i Paweł i Wojtek, choć ten drugi zdawał się znacznie od pierwszego starszym. Tylko do drugiego zwracali się per "pan". I też nie do końca pojmowałem ideę ich relacji z podopiecznymi. Na harcerskie mi nie wyglądały, ale nie widziałem tam klarownego zwierzchnictwa, a raczej coś na zasadzie kumpelstwa. Jakoś mi się to nie spina. Kuriozalne wydaje mi się zaproszenie ze strony opiekuna, by młodzi udali się na obserwację czyjegoś zbliżenia. Nota bene, kiedy już później siedzieli wspólnie przy wodzie, nie dostrzegłem silnego napięcia, jakie obligatoryjnie powinno im towarzyszyć. Nie rozumiem totalnie po co opiekun podrzyna gardło dziewczęciu, z którym zresztą wcześniej się porozumiewał, generując intryżkę, dla której też nie odnajduję motywu. Swoją drogą, nie jest klarowne czy podcinając jej gardło, zabija ją czy nie i czy w ogóle zamierza to zrobić. Nie jest też jasne kto przemieścił i roznegliżował jej ciało i w jakim celu. Już pomijam, że nie do końca załapałem wątek z niejedną koszulką, tak wnikliwie analizowany przez śledczego.

Nie pojmuję też co takiego się dzieje, że starsza Laura w ogóle bierze udział w całym ciągu wydarzeń. Komuż może zależeć, by właśnie ją w to wszystko skutecznie wplątać? Skąd zamysł, by użyć właśnie tego sposobu, skoro lepiej np. podrzucić jej na biurko liścik. Przecież większość wykładowców raczej nie czyta skrupulatnie wszystkich zadanych dzieł. Szansa na to, że znużona pominie kluczowy wątek albo nigdy doń nie sięgnie była gigantyczna!

Poza tym, to ona miała pomysł, by studenci pisali anonimowe teksty. To przypadkowa zbieżność? Ktoś zapłacił dziesięć tysięcy uczelnianemu wykładowcy, zamiast dać stówkę studenciakowi, by to jej podsunął?
Swoją drogą, jej kumpel z uczelni nic nie podejrzewa, gdy ktoś proponuje mu taką kwotę? Mnie by od razu zaschło w gardle na myśl o tym, że skoro ktoś lekką ręką rzuci taką kwotę za podrzucenie kartki i milczenie, to jeśli sobie później ubzdura, że się wygadałem, spokojnie może dać więcej, by mnie np. okaleczyć w ramach przestrogi.
Już nie mówiąc o tym, że bodaj w każdym miejscu pracy obowiązuje jakaś elementarna lojalność i same więzi formalne pośród współpracowników raczej mocno utrudniają realizację takiego przedsięwzięcia. Podbicie kwoty raczej zwiększa podejrzliwość niż motywację do czynu. Tak czy inaczej, na paru poziomach jakoś mi się to nie zazębia. Chociażby tam, gdzie Laura przyjmuje, że jej studentce ktoś pracę "podyktował", skoro logiczne wydaje się raczej np. to, ze znalazła je sobie w sieci albo ktoś jej to po prostu napisał. Albo tam, gdzie Laura styka się z Pawłem po wielu, jak rozumiem, latach i już po chwili zaczynają komunikować się niczym świetnie zgrana parka. Aż się prosi, by pełniej pokazać jakiś rodzaj zakłopotania, fascynacji etc., nie tylko przez pierwsze 8 sekund.

Nie łapię jak możliwe jest tak nagłe jak to przedstawiono na filmie zaaranżowanie akcji, w ramach której ktoś decyduje się na defraudację z tak błahego powodu przy naprędce zorganizowanej pułapce. Takie coś mogłoby być ewentualnie prawdopdobne w marnie sytowanej ekonomicznie i intelektualnie rodzince, której grunt pali się pod nogami. Tutaj wygląda to dziwnie. Zwłaszcza, że Azjatka angażuje się i w tę akcję i w przekazanie klucza w, nomen omen, kluczowym momencie. Dziwne to.

Stary Żyd ukazany jest jako człowiek schorowany, potencjalnie częściowo ubezwłasnowolniony. Nijak nie wyobrażam sobie, że ktoś taki ot tak po prostu wsiada sobie do auta i śmiga po mieście, mordując, przenosząc zwłoki i zacierając ślady. No chyba, że to jego świadomie kreowana przykrywka, ale wówczas filmowcy powinni to przedstawić zupełnie inaczej. A poza tym wciąż pozostaje nam niejasność motywów popełnianych przez niego działań. Kompletnie też nie rozumiem o czym, właśnie w tym konkretnym czasie, miałby deliberować z zabitym przez niego później delikwentem. Nie jest też dla mnie jasne, dlaczego zdecydował się wskazać winnego w postaci prokuratora. Nie tylko nie widzę przyczyny, ale do tego mam wrażenie, że lepiej chyba sprowadzić winę na kogoś obdarzonego mniejszą orientacją w temacie i mniejszymi wpływami.

Zakładam, że kamerka, która nagrała głównego bohatera miała być tą z jego laptopa, a nie z celowo zainstalowanego przed laty podsłuchu, ale i jedna i druga opcja zakrawa na jakieś kuriozum. Tak optymalna rejestracja postaci w trakcie konwersacji? Tak dobry zapis głosu? Tak perfekcyjne wyszukanie właśnie tej symptomatycznej rozmowy, pośród wielu obciążających, jakie w zaciszu własnego domu mógł odbywać prokurator? No naciągane. Iluż podobnych jemu osób miałoby być w analogiczny sposób rejestrowanych przez lata, byśmy mogli przyjąć, że nie jest to ekstremalnie złożona intryga przeciwko głównemu bohaterowi, a tylko kwestia bieżącej sprawki z gwałtem?

Taka nobliwa dama, starająca się dosadnie ukazać sprzątaczce swoją wyższość tak szybko by się do niej zbliżyła i z nią skumplowała? Dużo łatwiej wyobrazić mi sobie obwinianie za zajście jej syna i presję, by przyznał się do czegoś. Jeśli już miałoby dojść do "skumania", powinna to ukazywać jakaś ciekawa scena rozmowy. Sądzę też, że do wniesienia sprawy cywilnej przeciw Goldsztajnowi mogłaby skłonić tych konkretnych rodziców ewentualnie presja ze strony np. ośmiu czy dziesięciu rodzin w podobnej sytuacji. W tej, w której się znaleźli, nie wydaje mi się to sensowne.

Nie łapię czemu nikt nie zdziwił się, że w tak skrupulatnie przeszukiwanym lesie nikogo nie zaskakuje to, że ktoś robi tam kilka solidnych podkopów. Zanadto naciągane wydaje mi się założenie, że ojciec Pawła precyzyjnie wyczekał aż skończą się poszukiwania, porobił dla niepoznaki kilka dziur i do jednej zdecydował się wrzucić małżonkę. Nie wykluczam, ale to dość ryzykowne i nieszablonowe. A może on jej nie zakopał, a wrzucił do wody? Bo nie jest dla mnie jasne czy oni ją odnaleźli w wodzie czy w ziemi. I czemu akurat w tym czasie?

Dlaczego właściwie prokurator staje się podejrzanym o zabójstwo? Jeśli denat miałby przy sobie wyłącznie namiary na sprzedawcę paneli fotowoltaicznych, to właśnie jego policja zaczęłaby dociskać? Czy wątek homoseksualny albo podprowadzenie przez dzieciaki samochodu to rzeczy, które mają w filmie jakiekolwiek znaczenie? Czy naprawdę tak łatwo jest sprawić, by dwie dorosłe osoby zapadły się pod ziemię? I czy po tylu latach rodzice jednej z tych osób za priorytet uznałyby perfekcyjne aktorsko udawanie, że indyferentnie spoglądają na zwłoki własnego syna?

Skąd w jednym nielicznym towarzystwie nagromadzenie aż tylu zabójstw? Jedna publicznie dusi na śmierć (?), kolejny podrzyna gardło, następny zarzyna przez pomyłkę, potem zabójstwo żony, a następnie jeszcze zastrzelenie i zamazywanie śladów zbrodni, po czym kolejne postrzelenie? Ekipa z obozu młodzieżowego zdaje się o lata świetlne wyprzedzać nawet osiedlową bandyterkę.

Wszystkie te powyższe wątpliwości sprawiły, że ten tromtradracko promowany serial oceniam jako gniot. To nie trzyma się kupy. Dawno nie zmarnowałem czasu na coś tak nieudanego.