A według mnie wprost na odwrót. Historia o tym, do czego prowadzą małżeństwa z rozsądku oraz jak trudno wyjść z pułapki własnych myśli. Nie wystarczą ładny mąż i dom, by być szczęśliwym. Billie nie rzuciła się w wir romansów. Myślała cały czas o jednym i tym samym facecie, którego kochała, a z którym fatalnie się rozstała.

Nawet nie małżeństwa z rozsądku, bo przecież ona kochała również Coopera. Ale po prostu upływ czasu i rutyna.
Szczerze mówiąc moim zdaniem podsumowanie tego serialu jakie zaserwował nam autor tematu świadczy albo o bardzo pobieżnym obejrzeniu serialu, albo o bardzo płytkim rozumieniu emocji.
Serialowi daleko jest co prawda do wybitności, ale jest niezły, właśnie ze względu na dosyć nietypowe podejście do kwestii małżeńskiej rutyny i brak potępienia wyraźnego którejkolwiek ze stron. Tu wszyscy mieli swoje problemy i swoje racje.

Wszelako Ken czyli maz bohaterki zaniedbal calkowicie sfere intymna w ich zwiazku.