Pięknie wizualne anime, które czerpie pełnymi garściami z gatunku baśni. Cała historia jest wpleciona w wierzenia przedstawionego fikcyjnego uniwersum, które najbardziej przypomina cesarstwo chińskie. To, że z anime potrafi z indywidualnej jednostki przejść bardzo płynnie do obrazu całego przedstawionego uniwersum jest z pewnością zasługą dobrego materiału źródłowego. Seria powieści Moribito, Nahoko Uehashi, uznanej japońskiej pisarki nie jest dostępna niestety w języku polskim, a szkoda biorąc pod uwagę jak wartościowy serial udało się stworzyć tylko na jej fragmencie. Co równie interesujące powieść kierowana jest głównie do dzieci, mimo że oglądając serial jako dorosły mogłem doświadczyć wielu wartościowych chwil. Klimatyczna, dobrze wpasowująca się w wydarzenia muzyka, wspomniane przeze mnie wcześniej piękne kadry i projekty postaci, paleta kolorów która również potrafi być sama w sobie „aktorem” przedstawionego widowiska. Całość ugruntowana w autentycznie prezentującym się świecie, z własną kulturą, historią i żyjącymi w nim ludźmi. Postacie choć są nośnikiem historii, mają swoje ambicje i marzenia do spełnienia, potrafią się rozwijać, ponoszą porażki ale próbują żyć dalej nawet jeśli, ich dotychczasowe życie załamuje się pod ciężarem rzeczywistości. Są słabsze momenty, baśniowy charakter anime daje odczucia monotonii, a wręcz czasami nudy, parę ciekawie zapowiadających się wątków (np. intrygi na dworze, wodny lud, relacja syna z cesarzem), wydaje się ucięta i nie daje do końca satysfakcji. Mimo wszystko motyw samotnej włóczniczki i przedstawienie Balsy w sposób nie do końca idealny, prostolinijny, realny ale jednak wzbudzający sympatię jej „drogą” i postępowaniem jaki wybiera, świetnie się sprawdza. Bardzo dobrze napędzał, przynajmniej mnie, do oglądania serialu. Baśń Seirei no Moribito to bardzo dobra historia opowiadająca o dojrzewaniu, zadośćuczynieniu, lęku przed relacjami, otwarciem się na nowe, wartością tradycji, rolami w społeczeństwie czy choćby postrzeganiem kobiety i mężczyzny w społeczeństwie. Historia nie jest perfekcyjna w swoim zakończeniu, jest realna i autentyczna, możemy tylko żałować, że ze względów braku tłumaczenia nie mamy możliwości poznania dalszych jej losów.