Ep. II - Last Respects
Trzy siostry znajdują małpią łapę, która rzekomo spełnia życzenia. Nie bacząc na przestrogę, że ich pragnienia mogą zwrócić się przeciwko nim samym, żądają miliona funtów...
Straszna słabizna. Odcinek totalnie przekombinowany, nielogiczny, a na dokładkę - przewidywalny. Widać również, że budżet był niższy niż zwykle, może producenci wyczuli pismo nosem.

Ep. III - A Slight Case of Murder
Mieszkająca w domku na prowincji autorka kryminałów zostaje odwiedzona przez swego męża, z którym od dawna łączą ją raczej chłodne stosunki. Małżonek, przeświadczony o tym, że jest zdradzany, postanawia wziąć odwet za przyprawienie mu rogów...
Za kamerą, znany przede wszystkim jako scenarzysta ("Tajemnice Los Angeles"), Brian Helgeland, w roli głównej - Francesca Annis. Klimacik jest, ale fabuła należy niestety do lekko przekombinowanych, przez co i finałowy "twist" nie działa tak, jak należy. Potencjał był, zawiodło oddanie "luźnej" konwencji serialu.

Ep. IV - Escape
Niemiecki żołnierz, więzień brytyjskiego obozu jenieckiego z czasów II Wojny Światowej, wydaje grupę swoich towarzyszy, którzy planowali ucieczkę, w zamian za dodatkowe przywileje. Nowy naczelnik unieważnia jednak układ zawarty przez zdrajcę ze swoim poprzednikiem i gotów jest zrobić wszystko, aby ukarać więźnia za jego niehonorowy postępek...
Wreszcie coś ciekawego. Pomysł na fabułę naprawdę mnie usatysfakcjonował, mimo że finał dość łatwo da się przewidzieć. Liczy się jednak niebanalne miejsce akcji, które tworzy soczysty klimat.

Ep. V - Horror in the Night
Po zrabowaniu klejnotów ze sklepu jubilerskiego i pozbyciu się swojego współpracownika, żołnierz mafii znajduje schronienie w obskurnym motelu. Wkrótce zaczynają nękać go halucynacje, w których główną rolę odgrywa pewna kobieta...
Jest mroczna atmosfera, jest też dosyć krwawo, ale całość raczej rozczarowuje. Pomieszanie rzeczywistości z koszmarnym snem wypada nieprzekonująco, zupełnie tak, jakby scenarzyści nie mieli do końca pomysłu na fabułę. Za kamerą, po raz kolejny, Russell Mulcahy.

Ep. VI - Cold War
Para kochanków trudniąca się rozbojami rozstaje się w wyniku kłótni. Dziewczyna szybko znajduje sobie nowego "adoratora", którego sprowadza do mieszkania, które zajmowała wraz ze swym chłopakiem...
Nieprzewidywalny odcinek z dużą dozą czarnego humoru. Zaskakujący finał był, jak na mój gust, nieco zbyt "pokręcony", ale ogólny odbiór określiłbym jako pozytywny. Na co zresztą niebagatelny wpływ miał udział Jane Horrocks i... Ewana McGregora. Z całym jego naturalnym wdziękiem z czasów "Trainspotting".

Ep. VII - Kidnapper
Młody, samotny mężczyzna przygarnia bezdomną, ciężarną dziewczynę w nadziei, że w ten sposób zyska towarzyszkę życia. Kiedy jednak na świat przychodzi dziecko, matka poświęca mu całą uwagę. W ten sytuacji "dobroczyńca" postanawia pozbyć się "przeszkody"...
Tematyka na granicy dobrego smaku, ale przyznać trzeba, że to jeden z najciekawszych epizodów w tym sezonie. Końcówka potrafi zrobić wrażenie, nie zawodzi również Steve Coogan w roli głównej. Co ciekawe, znalazło się tutaj nawet miejsce na nawiązania do... "Powiększenia" Antonioniego.

Ep. VIII - Report from the Grave
Naukowiec zgłębiający sekrety życia po śmierci, w trakcie jednego z eksperymentów doprowadza do śmierci swojej dziewczyny. Od tej pory żyje opętany obsesją sprowadzenia jej "z powrotem"...
Dostajemy niezły klimat i efektowne sztuczki wizualne, które mają za zadanie wzbudzić ciarki, ale sama fabuła jest niestety pozbawiona polotu i, w gruncie rzeczy, bezsensowna. W rezultacie, zamiast dreszczy, pojawia się ziewanie.

Ep. IX - Smoke Wrings
Uwodzicielski, ale pozbawiony jakichkolwiek referencji osobnik ubiega się o posadę w agencji reklamowej. Udaje mu się przekonać do siebie dyrektorkę firmy, która nawet nie podejrzewa kryjącego się za jego kandydaturą podstępu...
Odcinek dla tych, którzy zastanawiają się, co porabiał Daniel Craig, zanim został Bondem. Zakończenie nie należy do łatwych do przewidzenia, ale sam pomysł wyjściowy historii mnie nie przekonał - nosi w sobie znamiona szczeniackiej fantazji na granicy błazenady. Szkoda, bo sam moty przekazu podprogowego i jego użycia w mediach jest bardzo nośny.

Ep. X - About Face
Księżulek-dziwkarz dowiaduje się, że jest ojcem pary dorosłych już bliźniaczek. Aby uniknąć skandalu, postanawia przyjąć je pod swój dach. Problem w tym, że tylko jedna z córek darzy odnalezionego po latach ojca prawdziwą, bezwarunkową miłością...
Chyba w moim typie, bo odcinek naprawdę mi się podobał. Nie jest to wprawdzie żadna rewelacja, ale dostajemy przyjemny klimat i dyskretne nawiązania do klasyki - wygląd "złej" siostry do złudzenia przypomina aparycję Lindy Blair masturbującej się krucyfiksem. Z kolei finałowy "twist" udało mi się przewidzieć tylko w połowie, co również było miłym zaskoczeniem. A w podwójnej roli bliźniaczek młodziutka Anna Friel.

Ep. XI - Confession
Policja poszukuje seryjnego mordercy mającego w zwyczaju dekapitować swoje ofiary. Wkrótce głównym podejrzanym staje się scenarzysta podrzędnych horrorów. Do przesłuchania jego osoby wezwany zostaje specjalista od psychologicznych portretów psychopatów...
Nowelka konsekwentnie trzymająca w napięciu i to pomimo faktu, że rozwiązanie zagadki tożsamości zabójcy zostaje widzowi dość szybko podane na tacy. Bardziej istotne staje się bowiem pytanie: czy (i jak) sprawca zdoła uniknąć odpowiedzialności. W rolach pary głównych antagonistów: Ciarán Hinds i Eddie Izzard.

Ep. XII - Ear Today...Gone Tomorrow
Specjalista od rozszyfrowywania sejfów popada w pokaźne hazardowe długi, za które grozi mu śmierć z rąk wszechwładnego gangstera. Od nieuniknionego końca w męczarniach ratuje go jednak żona mafiosa, która proponuje zakład, w którym stawką jest właśnie życie nieszczęśnika...
A mogło być tak dobrze... Odcinek rozkręca się w naprawdę ciekawy sposób, efekt niweczy jednak skutecznie wydumane, idiotyczne wręcz zakończenie. Sama idea "zwierzęcych" przeszczepów jest nawet całkiem intrygująca, tutaj jednak zyskuje farsowy wymiar.

Ep. XIII - The Third Pig
"Little pigs, little pigs, let me in!" - na zamknięcie siódmego sezonu otrzymujemy wariację na temat klasycznej baśni o trzech świnkach. Pierwsza miała zwyczaj chlać na umór, druga kurzyła jak smok i tylko ostatnia miała łeb na karku. Niewystarczający chyba jednak, skoro zdecydowała się przygarnąć swych zdegenerowanych braci pod dach, podczas gdy tuż obok czai się żarłoczny wilk...
Co chcieli osiągnąć twórcy serii, serwując nam tą dziwaczną animację utrzymaną w klimacie przywodzącym na myśl choćby, nieco młodsze wiekowo, "Happy Tree Friends"? Odpowiedzi są dwie: na pewno chcieli zakpić z oczekiwań wiernych widzów, a po wtóre, najwyraźniej skończyły im się lepsze pomysły. Sam nie wiem, co myśleć o tym epizodzie - na pewno nie jest to zakończenie cyklu, jakiego by się pragnęło, z drugiej strony jest ono rzeczywiście zaskakujące. Cóż z tego jednak, skoro na dłuższą metę zwyczajnie... przynudza. Nie popisał się tym razem Cryptkeeper.