Po ponownym obejrzeniu serialu, jestem wielką fanką Łucji. To nie żart, po dokładnym przyjrzeniu się tamtym aktorom, stwierdzam, że pulchna Łucja, grała o wiele lepiej od Zuzanny. Co zaś do wyglądu: przynajmniej nie zrobili z niej małej barbie. Zaś sam serial na pewno da się oglądać i to oglądać z przyjemnością, chociaż niektóre rzeczy odrobinę rażą, za przykład niech posłużą "rysunkowe zwierzątka", czyli te stwory, które stworzono za pomocą klasycznie animacji i wklejono do scen z prawdziwymi aktorami, czy też bitwa w lesie, która była kwintesencją sztywności i sztuczności, oraz dziwnych, nie synchronizowanych z obrazem ruchów... odgadnie się od atakujących ptaków jest zbyt powolne, osłanianie się przed ciosami i te statyczne ruchy wymachującego mieczem Piotra... chociaż prawdę mówią nie przeszkadza mi to aż tak bardzo, żeby uznać serial za dno.... a jeszcze jedno Bobry... mi się tam podobały.

Dla mnie tragedia to są obecne filmy gdzie wszystko zastępuje komputerowa animacja, Opowieści z Narnii obejrzalem 20lat temu połączone w całość na kasetach VHS. Dzisiaj się Tobie nie podoba bo trzeba użyć wyobraźni żeby zobaczyć bajkowy świat i nie czepiać się drobiazgów. A może trzeba być dzieckiem.

Niech każdy napisze w jakim wieku oglądał, ps. ja gdy miałem 6-7 lat.

Po raz pierwszy miałam 4, 5, ewentualnie 6 lat.

Rozumiem że twój pierwszy post wynikał z ponownego obejrzenia serialu w wieku "doroślejszym" niż 4-6 lat, bo pewnie pierwszy raz oglądałaś z otwartą buzią. Ja ten film oceniam przez pryzmat dzieciństwa. I oceny nie zminie.

Mój pierwszy post... znaczy odpowiedź na to, co napisała TrinityR... swoją drogą czepiałam się tylko tych rysunków i bitwy w lesie :P

Chciałem tylko podkreślić co zauważa dorosły widz akurat wyszło na twoim przykładzie Kandara. Ale żeby tak skreślić film jak to zrobiła trinityR.
" Łucja taka pulchna i w ogóle" - takie czasy że nikomu nie wolno odbiegać od ogólnie przyjętych norm bycia pięknym, młodym i bogatym.
Tragedia to post założycielki tematu!

Cóż jakoś tak wyszło, że oglądając to ponownie, zauważyłam wiele rzeczy, na które normalnie nie zwracam uwagi. Jakoś tak wyszło. A, a tak przy okazji, swoją ocenę z profilu podtrzymuję. To naprawdę nie było złe... przypominało teatr dla dzieci, a ja lubię taką stylizację.

"" Łucja taka pulchna i w ogóle" - takie czasy że nikomu nie wolno odbiegać od ogólnie przyjętych norm bycia pięknym, młodym i bogatym. "

Czyli ja też nie mam prawa żyć, bo przy 161 cm wzrostu ważę ok. 60 kg. I szczerze mówiąc mam to gdzieś. A Łucja była fajna.

Ja oglądałam ten serial jak miałam 7-8 lat i bardzo mi się podoba, wolę go niż nowszą wersję, chodź też jest fajna.

Kandara Ja mam 1.71 i ważę 90 kg

Ja wspominam ten serial bardzo dobrze. Jak likwidowali wypożyczalnie z kasetami u nas na osiedlu, bo powstawała większa nieopodal to rodzice kupili mi kasety z tym filmem. Miałem wtedy 5-6 lat. Aż się łezka w oku kręci. W dzisiejszych produkcjach perfekcjonizm i efekty zwabiają klimat.

Łucja wcale nie miała być piękna. Wręcz przeciwnie, miała żyć w cieniu pięknej, (ale próżnej) siostry. I znosić to z godnością. Intencją Lewisa było stworzenie dla dzieci wzorca świętej małej dziewczynki, nie laleczki.

Obejrzałam ten film u mojej koleżanki. Zarówno ja, jak i ona i jej siostra mamy takie samo zdanie o tym czymś: najgorsza produkcja na świecie! Nowsza wersja jest o wiele lepsza. W tym filmie wszystko było okropne. A na scenie w której te korony same sfrunęły na ich głowy, nie potrafiłam powstrzymać śmiechu. Powiem tak: TRAGEDIA!

Umyj zęby bo bzdury piszesz

Mi najbardziej przeszkadzał brak wyraźnej różnicy wieku między Piotrem i Edmundem. Wyglądali trochę jak bliźniaki

W ogóle jakoś wiekowo byli słabo dobrani. Zuzanna wyglądała na najstarszą, a Łucja wcale nie na dużo młodszą od niej. (przepraszam za podwójnego posta, ale nie mogę edytować)