Może i nawet jest ciekawy. Do języka rosyjskiego przyzwyczajamy się raz dwa (jak do angielskiego w Doktorze Żywago) , a najważniejsze okazuje się zachowanie klimatu powieści. Zupełnie inna ekranizacja niż ta francuska z 1994 roku. Artystycznie zdecydowanie stara szkoła, natomiast od względem fabuły znacznie bardziej logiczna, z mocniej wybrzmiewającym przewodnim wątkiem męskiej przyjaźni. Warto obejrzeć zarówno film Chereau, jak i rosyjski serial, żeby przekonać się, jak różnie da się zinterpretować ten sam tekst literacki.