Ktory byl bardzo dobry i jako komedia, i jako film obyczajowy, feministyczny i pokazujacy faktycznie zmagania sportowe i jak nasza druzyna pnie sie w gore. A to to gromada bab, ktore ciagle sie kloca, facet bialy trener je zostawia, bo nie mozna bylo zrobic swietnej postaci w propaganowej produkcji jak bohater Toma Hanksa. Szybko tez okzuje sie, ze 9 na 10 kobiet, ktore jakos tam odstaja od wizerunku cichej kury domowej, to oczywiscie lesbijki, nawet jak lubily facetow do tej pory, wystarczy je uswiadomic poprzez uwiedzenie na sile, nawet jak mowia, ze nie sa takie. No i obowiazkowo les udajace facetow i z wygladu, i z ubioru, jednoczesnie bojace sie aresztowania, ale awiszujace sie na lewo i prawo i slepy by zauwazyl. Jak zaczely na zebraniu druzyny sie przepraszac, gadac o uczuciach i oswiadczac, zawwodniczka nic nie musi i bedzie grac jak poczuje sie gotowa, to wymieklam. Do tego strzal w stope, bo fabula wprost sugeruje, ze jednak bycie homo, to obciazenie genetyczne i jak trafilo ciotke, to nic dziwnego, ze juz w tej rodzinie to co drugie dziecko bedzie. A pierwsze dwa odcinki mialy potencjal, wydawalo sie, ze bedzie z umiarem, bohaterki nie zbane, walczace o to wazne i co sie wtedy dzialo... Przykro mi, ze po raz kolejny, majac szanse na dobra fabule i wizerunek, to pokazuja kobiety i les jak idiotki. Tak, troche humoru jest, ale bejsbolu prawie nic i tej sily oryginalu. I mam gleboko wszystkie heterofoby, ktore sprobuja mi tu cos udawadniac niby kim jestem, bo ja jaralam sie Xena i Gabriela i subtekstem zanim pewnie wiekszosc z nich powiedzialo swoje pierwsze slowo.