Także 7/10.


Z jednej strony mamy:

1) Drewnianą grę większości obsady,

2) Absurd i niekonsekwencję w działaniach bohaterów. Doprawdy, czasem ich reakcje są idiotyczne i nienaturalne. Ponadto wydają się częściowo zapominać o tym, co działo się w poprzednim odcinku.


Jednak z drugiej strony:

1) EKRANIZACJA CREEPYPASTY!!! Po prostu niewiarygodne! Gdyby lata temu ktoś mi powiedział, że "Candle Cove" doczeka się serialowej/filmowej adaptacji, to chyba nie pozbierałbym się ze śmiechu. Fakt - klasyka creepypast itd., no ale bądźmy rozsądni: to tylko jedna z tych internetowych historyjek do poczytania przed snem, aby "lepiej" się spało. A terasz proszę... :D

2) GENIALNY klimat tworzony przez ujęcia i "muzykę". Kto oglądał, ten wie. Nie mogę powiedzieć by serial w jakimś momencie mnie wystraszył, ale praktycznie przez cały czas czułem niepokój. Gdybym nie był co chwila wybijany z tak doskonałej immersji przez drętwą grę aktorów i absurdy w zachowaniach/reakcjach odgrywanych przez nich postaci, z czystym sumieniem wystawiłbym 8/10.

3) POTWORY! Nie mówię tu oczywiście o strojach kukiełek (choć nie są złe), tylko o Tooth Child oraz Skin-Takerze z finałowego odcinka. Istne arcydzieło.

4) Idealne zakończenie sezonu: wszystkie wątki dopięte, żadne większe pytania nie pozostawione bez odpowiedzi. W ogóle to Mike doskonale rozegrał ostateczne starcie. Stosując sprytny podstęp poświęcił się dla dobra ogółu, ratując przed niechybną śmiercią nie tylko swoją córkę, ale i zapewne mnóstwo innych ludzi. Poza tym - jak widać - nawet po śmierci jako duch będzie starał się chronić dzieci przed wpływem "Candle Cove".


Tylko właśnie... Jakim cudem "Candle Cove" może się pojawiać nawet wtedy, gdy obaj bracia są już martwi?!