Kto ogląda? Moja mama:)

Ja ogladam ,jest rok 2013 ,Polonia 1.Nagrywalam tą tele bo ZONE ROMANTCA zniknęła.Przeczytałam -moja mama to ogląda.Gdyby ktoś posłuchał pewnych dialogów ,jak bardzo są pouczające ,może młodzi ludzie bardziej doceniali wszystkich i wszystko.Ja nagrywalam ta telenowele tak sobie ,aż przypadkem z nudów włączyłam odcinek 30 ,o kradzieży pereł i cofnelam sie do pierwszego odcinka .Mam nadzieje ,ze POLONIA1 pusci CELESTE 2.

Ten serial miał klasę która z czasem zaczęła znikać z telewizji wtedy była inna epoka filmy miały jakiś sens, Celeste oglądało się z przyjemnością, nie to co Rancza, M jak Miłość czy inne seriale które są tłoczone jak automat.

Bo te seriale chociaż były długie miały tę zaletę ,że miały koniec . Chociaż jak popatrzyłam na nowe telenowele to już nie to samo bo aktorki są bardzo napompowane ,wielki tyłek i biust oraz ogromne usta .

Celeste emituje obecnie Novela TV, chyba jakoś tak się nazywa ta stacja.

Druga powstała niedługo po pierwszej w 1993 roku. Polonia 1 po wielu latach (po wielu emisjach pierwszej) wykupiła sobie prawa do Celeste 2.

Odgrzebalam temat. Telenowele pierwszy raz oglądałam jako dziecko. Wówczas nie bardzo zrozumiałam sens, przekaz i smaczki., które, jako fanka twórczości marqueza wyłapałam już jako dorosła kobieta, gdy tel odświeżyłem. Kto czytał „ sto lat samotności” ten zrozumie, jakie oko puścił do widza scenarzysta Tores w tej telenoweli. Dla niewprawnego widza, będą to niuanse, bajka, która główny bohater wpłata aby poderwać dziewczynę. A postać amaranty z powieści została wpleciona nie przez przypadek, bowiem sto lat samotności Gabriela to opowieść o niczym innym, jak kazirodztwie, kontynuowana dialogami i podejściem Teresy rodu Visconti, która prawdopodobnie nawiązuje do habsburgow ( znowu kazirodztwo). Mamy rozmowy ( wartościowe) o pieniądzach, klasie i pochodzeniu. Mamy homoseksualizm, który mimo wczesnych lat 90 był traktowany normalnie, co nie przeszłoby w dzisiejszych serialach. Mamy problem AIDS i śmierci. Mamy satanizm i okultyzm. Mamy niepełnosprawnego człowieka ( ok udawał). Przede wszystkim mamy poza cukrowa i bajkowa miłością dwojga ludzi poruszany temat sexu i zabezpieczenia ( rozmowy bohaterów o łóżku i prezerwatywach są na prawdę przemyślane). Nie spotkałam się przez 30 lat takiego podejścia w innych telenowelach. Dialogi są naprawdę dopracowane, rozmowy głównych i pobocznych bohaterów maja sens i dają do myślenia. Finalnie mamy coś nieoczekiwanego, bo telenowela nie kończy się ślubem. Kończy się pokiereszowaniem głównych bohaterów fizycznie i psychicznie, mimo wyjaśnienia historii i możliwości, aby byli razem. Do tego mamy całkiem dobre kostiumy, które spokojnie byłyby dzisiaj must have, biorąc pod uwagę powrót lat 90 tych. Telenowela niedoceniania, w Polsce uwielbieniem cieszył się zbuntowany. Ja chętnie do niej wracam.

Zgadzam się. A ja oglądałam ją dopiero niedawno, kiedy teraz puszczali ją na Polonii i powiem że byłam pod wrażeniem właśnie wszystkich wymienionych elementów: rozpisanych bohaterów, wątki które jak na tamten rok '91 były ważne i musiały być też szokujące dla widza (teraz mało co kogokolwiek szokuje), ogólnie wartka akcja. Byłam bardzo mile zaskoczona, że nie jest to telenowela jak inne rozciągnięta jak przysłowiowa "guma w giaciach". Polecam wszystkim zastanawiającym się czy obejrzeć. Wciąga.