Jeżeli epitet "fantazmatyczny" stanowi zgrabne połączenie dwóch innych: "fantastyczny" + "charyzmatyczny", niechaj tenże zostanie zarezerwowany temu Panu. Hydra humoru, który co rusz wytryskuje z każdej z tysiąca niewyparzonych paszczy. Populistyczne powiedzonko "co dwie głowy to nie jedna" ma tu swego wybitnego reprezentanta. Pod postacią wiecznego lekarza-pacjenta samego siebie. Jako psychoanalityk - niezmiennie pełen charyzmy, jako śliniący się neurastenik - fantastyczny, ujmujący jak wąsate niemowlę. Miewa swoje wzloty i upadki, ale nie oszukujmy się, ciężko jest utrzymywać przez cały dziwny żywot taki poziom, jaki raz się osiągnęło u progu kariery: czy to w genialnym "Miłość i śmierć", czy to w "Manhattanie", etc. ... W tym roku Oscar dla najlepszego reżysera byłby jak najbardziej na miejscu. Totalnie absurdalny facet, a jaki aktor przy okazji - komediant (i nie tylko) pierwsza klasa. Sto lat to za mało.