Rosyjski pisarz i historyk.
W latach 60. był dowódcą czołgu, brał udział w inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. W latach 1970-71 służył w kadrach Nadwołżańskiego Okręgu Wojskowego oraz z 808. Niezależną Grupą Rozpoznania Armii (Specnaz). Po szkoleniu w Wojskowej Akademii Dyplomatycznej w Moskwie został wysłany do pracy wywiadowczej w rezydenturze GRU w Genewie, skąd 10 czerwca 1978 oddał się w ręce służb Wielkiej Brytanii. Do Anglii został przewieziony wraz z żoną i dwójką dzieci. Za ucieczkę Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR skazało Suworowa zaocznie na karę śmierci - wyroku tegoż nie uchylono po rozpadzie Związku Radzieckiego.
Wiktor Suworow jest także autorem wielu książek historycznych i fabularnych o tematyce szpiegowskiej, dotyczących okresu II wojny światowej (w czasie służby w wywiadzie autor miał dostęp do utajnionych dokumentów z czasów wojny). W swoim najsłynniejszym cyklu książek pt. "Lodołamacz" Suworow udowadnia między innymi, że w 1941
Stalin był przygotowany do zaatakowania Niemiec i odcięcia ich od rumuńskiej ropy (jedyne źródło niemieckich dostaw paliwa), a w planach miał również zaatakowanie Zachodniej Europy.