Doceniona świetna aktorka złota palma w Cannes za Trzy kobiety (1977) Roberta Altmana.
Aktor nie ma być ładny tylko ma umieć grać we współczesnym kinie brakuje talentów zastąpiono aktorów celebrytami modelkami.
W Lśnieniu zagrała rewelacyjnie miała być irytujaca i była Stanley Kubrik był mistrzem i wiedział kogo wziąść do obsady.

Może pomyślisz nad stosowaniem przecinków, bo musiałem kilka razy przeczytać twoją wypowiedź, by domyśleć się co napisałeś.

Witam z przyszłości.
Miała zagrać ,,niegrzeszącą inteligencją, tępą, rozwydrzoną babkę, która staje w granicy załamania z powodu szaleństwa męża" ?
A czy Ty czytałeś/aś książkę? Wendy była zazdrośnicą, ale nie była ani rozwydrzona ani tępa!
Shelley Duvall może mogłaby zagrać kogoś ,,rozwydrzonego" , ale dla kogoś kto czytał książkę postać Wendy powinna być urocza, może troszkę nieznośna, ale mimo wszystko wywołująca u widza pozytywne uczucia.

Alurat Kubrick celowo zmienił osobowość Wendy, by (jak wyżej wspomniałem) widz współczuł Jackowi, że musi żyć u boku takiej pustej i niezbyt urodliwej idiotki oraz kibicował mu :)
Książkę czytałem i moim zdaniem bardzo przereklamowana i dużo mniej mi się podobała od filmu, ale to inny temat. Mnie w ogóle "urocza" Wendy z książki nie wywołała u mnie żadnych emocji - typowa seksowna blondyna o znikomej osobowości jakich wiele w literaturze i kinie grozy. Było mi obojętne czy zginie, czy nie. Za to wcześniej gdy pierwszy raz obejrzałem adaptację Kubricka to nie przestawałem się irytować jej zachowaniem, chciałem by Nicholson jak najszybciej poćwiartował ją siekierą. I właśnie dlatego o wiele bardziej zapadła mi w pamięć Wendy Torrance w wykonaniu Shelley Duvall i mam duży szacunek dla tej aktorki głównie za wywiązanie się z tej trudnej roli.

Swoją drogą, to kolejny dowód na to, jak bardzo nieskuteczne są dziwne zagrywki na planie: Kubrick celowo znęcał się nad aktorami w Lśnieniu, ze szczególnym uwzględnieniem właśnie Shelley Duvall. Na planie Lśnienia przeszła załamanie nerwowe, włosy wypadały jej kępami z głowy. Efektem była nominacja do Złotej Maliny i jedna z najgorszych ról w jej życiu.

Tak? Moim zdaniem ta rola była świetna. Z początku mnie irytowała, a potem zaczynałem jej kibicować, zaczynałem ją lepiej rozumieć, zagrała przerażoną kobietę, która próbuje jak może uratować życie syna i swoje, jej nieporadność w zadawaniu ciosów nożem była poruszająca, przynajmniej jak dla mnie. Nominacja do najgorszej roli to była pomyłka.

zgadzam się z tą opinią

'Lśnienie", to jeden z filmów, które oceniłem na "10", tak ja i grę Jacka Nicholsona. Natomiast bez wahania /i od kilkudziesięciu lat nie zmieniłem zdania/ rolę Shelley Duvall oceniłem na "9".

Trzeba być mężczyzną, żeby napisać "niegrzeszącą inteligencją, tępą, rozwydrzoną babkę, która staje w granicy załamania z powodu szaleństwa męża" o kobiecie, która jest ofiarą przemocy psychicznej swojego męża.

To było pisane kilka lat temu, kiedy to miałem nieco inny pogląd na tę postać. Po kolejnej powtórce uległ on zmianie ;)

A dla mnie filmowa Wendy nie była ani pusta ani tępa.
Wręcz przeciwnie, była przykładną żoną, dobrą matką i nawet duch z hotelu stwierdził że nie przewidziano Jej inteligencji. To jak zagrała tę rolę, jak się zachowywała, ten monotonny ton głosu... dla mnie Jej Wendy to typowa ofiara przemocy domowej. Widać było że starała się usługiwać swojemu filmowemu mężowi jak mogła a on tłamsił Ją przy każdej możliwej okazji i traktował jak zło konieczne.

"Akurat Kubrick celowo zmienił osobowość Wendy, by (jak wyżej wspomniałem) widz współczuł Jackowi, że musi żyć u boku takiej pustej i niezbyt urodliwej idiotki oraz kibicował mu :)"
Jak to dobrze, że można się różnić. Nie wiem, o co chodziło reżyserowi, ale jeśli to faktycznie był celowy zabieg, to mu nie wyszło. Przez cały film nie mogłam przestać podziwiać jej niesamowitej urody. Wyglądała pięknie, jak porcelanowa laleczka. To właśnie jej kibicowałam, żeby uciekła razem z synem od męża psychola.

Przyznam, że z kolejnym seansami też jej zacząłem kibicować i trochę inaczej patrzeć na postać ;) I przyznam, że też jest urocza na swój sposób, choć domyślam się, że we "Lśnieniu" przemęczenie jakiego doznała na planie musiało wpłynąć nieco na urodę Wendy Torrance. W sumie słyszałem, że taki Kubrick miał pierwotnie zamysł, by ta postać budziła niechęć w w widzu.

Osobiście mi szkoda,ze zagrała tylko w Lśnieniu, byłaby dobra do filmów typu aktualna "Obecność". Ma coś w sobie takiego niesamowitego, jak dla mnie była absolutnie rewelacyjna u kubricka z resztą Nicholson tez. W ogóle uwielbiam ten horror. Czy jest niedoceniona? Sama nie wiem, otrzymala złotą palmę przecież a wielu także dobrych aktorów nie ma nawet takiego dorobku nagród jak ona. Jednym słowem,bardzo ją lubię jako aktorkę i zawsze będzie mi sie pozytywnie kojarzyć z Wendy od Kubricka.

Nie miała być tępa. Duchy hotelu komentują Wendy w filmie, że nie przewidzieli jej inteligencji :)

Ta aktorka zagrała rewelacyjnie. Bez niej ten film straciłby wiele. Chwała Kubrickowi za to. A za "Trzy Kobiety" Altmana powinna zgarnąć wszystkie nagrody włącznie z oscarem.

ty sam jesteś tępy

Bez obrażania proszę...

Duvall i Spacek w "Trzech kobietach" w moim przekonaniu wykreowały jeden z najbardziej fascynujących duetów w historii kina.

Ogólnie to zabawne, że ludzie posadzają ją o sztuczność, a jej reakcje na ekranie są jak najbardziej naturalne. Kubrick (i cała załoga filmowa) byli celowo dla niej niemili, by wywołac w niej kryzys psychiczny. Niektóre z jej reakcji to efekt załamania psychicznego. Niektorzy krytykują Kubricka z tego powodu.