Ale nie za talent aktorski (którego mu nie brakuję), lub za stylowy brytyjski akcent. Cenię go za przywiązanie do granych przez siebie postaci. Kto zagrał Ra's al Ghula w trzeciej części Batmana? Liam. Kto podłożył głos pod Qui-Gon Jinn'a, w epizodycznej roli, w jednym odcinku serialu animowanego "Wojny Klonów"? Oczywiście: Liam. Kto ponownie zagrał wszechmocnego boga piorunów, w jednej z najgorszych produkcji, opowiadającej o Mitologii Greckiej? No przecież że Liam! Kto stękał i wzdychał, by dać głos ludzikowi LEGO? Liam, Liam, Liam!

Tego właśnie w Hollywood brakuję. Większość aktorów traktuję grane przez siebie postacie przedmiotowo. Jak dostaną kasę, to zagrają. Liam (co widać po "Gniewie Tytanów") lubi grać i wracać to znanej sobie skóry. Czytałem kilka wywiadów z nim, od razu widać że porównuję siebie samego, do swoich ról (np. "Uprowadzona". Powiedział że "nie popiera przemocy reprezentowanej przez głównego bohatera").

Oby tak dalej!

Poza nim jest jeszcze Samuel L. Jackson, ale on jest trochę zadufany w sobie, dlatego często wymusza na reżyserach konkretne cechy postaci (mają być "fajne", "cool" i mieć "styl" przykład: Mace Windu).