Biografia
Wybitny pisarz amerykański i dziennikarz. Laureat Nagrody Nobla 1954. Wykształcenie średnie. W 1918 pojechał jako ochotnik na front włoski, gdzie został ciężko ranny. W 1921 przebywał w Europie, najdłużej w Paryżu, gdzie uczestniczył w życiu cyganerii artystycznej.
W 1928 zamieszkał w Key West na Florydzie. W 1937 korespondent w czasie wojny domowej w Hiszpanii. W 1941 osiadł pod Hawaną na Kubie. Dowódca samodzielnego oddziału zorganizowanego przez siebie we Francji (1944). W 1959 przeniósł się do Ketchum w stanie Idaho, gdzie 2 lipca 1961 roku popełnił samobójstwo. Był także zapalonym myśliwym, rybakiem, bywalcem corridy.
Twórczość Hemingwaya zyskała ogromną międzynarodową popularność, wiele w niej elementów autobiograficznych. Uważa się go za przedstawiciela ogarniętego pesymizmem po przeżyciach I wojny światowej tzw. straconego pokolenia (lost generation), a debiutancką powieść "Słońce też wschodzi" (1926, wydanie polskie 1958) za manifest generacji. Powieść "Pożegnanie z bronią" (1929, wydanie polskie 1931) ma wymowę zdecydowanie antywojenną. "Komu bije dzwon" (1940, wydanie polskie 1957) jest pochwałą heroizmu i poświęcenia w walce ze złem (faszyzm).
Męską postawę wobec życia i sens samotnej walki z losem propaguje "Stary człowiek i morze" (1952, wydanie polskie 1956), "Śmierć po południu" (1932, wydanie polskie 1971) ukazuje różne aspekty corridy, "Zielone wzgórza Afryki" (1935, wydanie polskie 1959), "Śniegi Kilimandżaro" (1936, wydanie polskie 1956), "Wyspy na Golfsztromie" (wydanie polskie 1970) podejmują nurt przygody, związanej także z afrykańskimi safari.
W 1928 zamieszkał w Key West na Florydzie. W 1937 korespondent w czasie wojny domowej w Hiszpanii. W 1941 osiadł pod Hawaną na Kubie. Dowódca samodzielnego oddziału zorganizowanego przez siebie we Francji (1944). W 1959 przeniósł się do Ketchum w stanie Idaho, gdzie 2 lipca 1961 roku popełnił samobójstwo. Był także zapalonym myśliwym, rybakiem, bywalcem corridy.
Twórczość Hemingwaya zyskała ogromną międzynarodową popularność, wiele w niej elementów autobiograficznych. Uważa się go za przedstawiciela ogarniętego pesymizmem po przeżyciach I wojny światowej tzw. straconego pokolenia (lost generation), a debiutancką powieść "Słońce też wschodzi" (1926, wydanie polskie 1958) za manifest generacji. Powieść "Pożegnanie z bronią" (1929, wydanie polskie 1931) ma wymowę zdecydowanie antywojenną. "Komu bije dzwon" (1940, wydanie polskie 1957) jest pochwałą heroizmu i poświęcenia w walce ze złem (faszyzm).
Męską postawę wobec życia i sens samotnej walki z losem propaguje "Stary człowiek i morze" (1952, wydanie polskie 1956), "Śmierć po południu" (1932, wydanie polskie 1971) ukazuje różne aspekty corridy, "Zielone wzgórza Afryki" (1935, wydanie polskie 1959), "Śniegi Kilimandżaro" (1936, wydanie polskie 1956), "Wyspy na Golfsztromie" (wydanie polskie 1970) podejmują nurt przygody, związanej także z afrykańskimi safari.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
