Chips Rafferty 

Chips Rafferty, a właściwie John William Goffage, był synem Anglika i Australijki. Urodził się 26 marca 1909 roku w australijskim miasteczku Broken Hill. Imał się różnych zajęć. Był m.in. majtkiem okrętowym i kierowcą. Dorabiał, pisząc wiersze i opowiadania do gazet. W 1938 roku zadebiutował w filmie "Ants in His Pants". Znany stał się po występie w filmie "Dad Rudd MP" (1940), gdzie zagrał gangstera. Wysoki, opalony, nieco szorstki w obyciu szybko zdobył popularność, występując m.in. w "Forty Thousand Horsemen", "Szczurach Tobruku", "Małych detektywach", "The Overlanders" (1946) oraz w "Forcie Eureka" (1948). Stał się ikoną ówczesnej australijskiej kinematografii. Krytyk filmowy dziennika "Sydney Morning Herald" nazwał go "australijskim everymanem".
Rafferty nie tylko grał w filmach, ale zajmował się produkcją i pisaniem scenariuszy. W 1952 roku połączył siły z Lee Robinsonem, reżyserem filmów dokumentalnych. Ich wspólny film "The Phantom Stockman" (1953) z Raffertym w roli głównej, przyniósł spore zyski. Później już nie było tak pięknie i w 1959 roku Rafferty zrezygnował z produkowania filmów. W dalszym ciągu kontynuował karierę aktorską.
Występował nie tylko w rodzimych produkcjach. O popularnego aktora upomniało się Hollywood. "Australijski Cary Grant" występował z największymi: z Richardem Burtonem w "Szczurach pustyni", Robertem Mitchumem w "Obieżyświacie" oraz z Marlonem Brando w "Buncie na Bounty". Najdziwniejszym elementem w filmografii Rafferty'ego był udział z Elvisem Presleyem w filmie "Wielkie kłopoty" (1967). Amerykańskiej publiczności jawił się jako typowy "Aussie".
Zmarł nagle 27 maja 1971 roku w Sydney na atak serca w wieku 62 lat, krótko po zakończeniu zdjęć do filmu "Na krańcu świata".