Tytuł filmu oznacza inicjały, jakich ksiądz Adam Boniecki używa w "Tygodniku Powszechnym". Pismo to jest jedynym miejscem, w którym wolno mu publikować po nałożeniu nań zakazu przez kościelnych zwierzchników. Od tamtej pory kapłan stał się jeszcze bardziej aktywny w terenie – odbywa rocznie ponad 200 spotkań z czytelnikami. Film jest intymnym portretem człowieka w drodze. Pokazuje księdza, który w wieku 85 lat zawsze znajduje czas na głęboką rozmowę, a równocześnie pozostaje rozdarty między swoją wiarą i niepokojem o kształt współczesnego Kościoła, szczególnie w Polsce.

Tytuł dokumentu "xABo: Ksiądz Boniecki" nie jest przypadkowy. "xABo" rozszyfrowuje się jako inicjały używane przez księdza Adama Bonieckiego w "Tygodniku Powszechny". Po nałożeniu nań zakazu przez zwierzchników kościelnych pozostało to jedynym miejscem, w którym mógł publikować swoje teksty. Wydarzenie to przyczyniło się do nasilenia aktywności księdza w terenie. Od tej pory Boniecki uczestniczy na przestrzeni roku w ponad 200 spotkaniach ze swymi czytelnikami.
Dokumentalny film "xABo: Ksiądz Boniecki" stanowi intymny portret człowieka w drodze. Obraz ten przedstawia człowieka, który mimo osiągnięcia już sędziwego wieku nadal pozostaje rozdarty między wiarą a niepokojem, który budzi w nim kształt współczesnego kościoła, zwłaszcza jego pozycja w rodzimym kraju.

Ksiądz Adam Boniecki to człowiek w drodze. W wieku 85 lat zawsze znajduje czas na spotkanie i głęboką rozmowę. Równocześnie cały czas pozostaje rozdarty między swoją wiarą i niepokojem o kształt współczesnego Kościoła, szczególnie w Polsce. Od chwili, kiedy kościelni zwierzchnicy nałożyli na niego zakaz swobodnego wypowiada się w mediach, kapłan stał się jeszcze bardziej aktywny w terenie. Podróżuje po Polsce i odbywa setki spotkań, z ludźmi pełnymi wątpliwości, którzy oczekują od niego nadziei i w burzliwych czasach szukają swojej drogi. Tytułowy "xABo" jest skrótowym autografem bohatera filmu, którego używa on w korespondencji z przyjaciółmi.