Breillat sięgnęła tym razem do sprawdzonych wątków: mąż, żona, kochanek i namiętność, która nie może prowadzić do spokojnego zakończenia. W centrum filmu stoi piękna i demoniczna Barbara, która wydaje się cichą, spokojną i nieśmiałą kurą domową, nie myślącą o nikim innym niż mąż. Próby uwiedzenia podejmowane przez Deblacha, kolegę męża z pracy, człowieka twardego i niezależnego, wydają się spełzać na niczym. Jednak z dnia na dzień Deblache traci głowę coraz bardziej, zaś Barbara opiera się coraz mniej. Ostatecznie uległa. Bez żalu. Z perspektywy końca filmu wiemy, że miała jeden podstawowy cel: zajść w ciążę i mieć zapewniony szmal. Mąż choć dawał to ostatnie, nie kwapił się do dziecka... więc Deblache ze swymi zalotami trafił na podatny grunt. Zakochany nie zauważył, że cały ten romans był grą, którą przegrał i on, i Theron - mąż Barbary. Tylko ona wyszła na swoje. Wyrachowany anioł... - jak to kobieta - zdaje się podsumowywać Breillat.