Zacznę od pozytywów. Film jest bardzo plastyczny, przedstawiony świat jest nasycony kolorami a scenografia to majstersztyk. Od pierwszej sceny wsiąkłem w ten klimat. Na grę aktorską też nie można złego słowa powiedzieć. Ale cała reszta... cóż, jest według mnie poprawna. Chyba niepotrzebnie nastawiłem się na jakiś wątek "nadnaturalny", bo siedziałem jak na szpilkach oczekując jakiegoś fajnego finału. Niestety nie doczekałem się - finał był taki jakiego byśmy oczekiwali po tego rodzaju filmie. Drażniło mnie też kilka szczegółów, jak np. to że bohater na początku bez wyraźnego powodu w ogóle się nie odzywa, po czym nagle mu przechodzi i zaczyna gadać jakby nigdy nic. Po co to było? zazwyczaj coś takiego ma jakiś głębszy sens - tutaj go nie zaobserwowałem. Motyw z bohaterem zakochującym się w niewinnej, delikatnej dziewczynie a z czasem traktowanie jej jak przedmiotu też już był wałkowany w kinie niejednokrotnie. Nie chcę wyjść na super-krytyka zadzierającego nosa, ale po prostu po reżyserze genialnego "Labiryntu Fauna", po reżyserze który potrafił durnowatego blockbustera pokroju "Pacific Rim" zrobić tak że się oglądało z przyjemnością, oczekiwałem czegoś więcej.