Bardzo podobała mi się druga część Zabójczej Broni. Jest to chyba moja ulubiona odsłona. Posiada ona bowiem idealny balans pomiędzy mrocznym klimatem a komediowymi wstawkami, których jest tutaj zdecydowanie więcej niż w pierwszej części. Właśnie w tej odsłonie pojawia się świetnie zagrana postać Leo Getza, która jest w mojej opinii zagrana po mistrzowsku. To właśnie obecność Leo dodaje tej części zdecydowanie komediowego sznytu, chociaż żartów sytuacyjnych też nie brakuje. Niestety nie jest też aż tak kolorowo w tej części. Czarny charakter oraz jego prawa ręka są zdecydowanie bardziej brutali i niebezpieczni niż ekipa z pierwszej części. Dodatkowo sprawa ma charakter międzynarodowy oraz polityczny a złoczyńcy zasłaniają się immunitetem. Mamy tutaj wile zgonów po dobrej stronie konfliktu. W tej części zostaje zamordowanych wile policjantów z wydziału Riggsa oraz Rogera. Nie są to co prawda główne postacie serii, ale mimo wszystko widzieliśmy większość ich oddziału w co najmniej kilku scenach filmu. Największą bolączką jest chyba jednak śmierć niewinnej sekretarki głównego złego Arjena Rudda. Wydawało się, iż miłość Riggsa oraz szczupłej blondynki nabiera rozpędu, a dziewczyna może okazać się lekarstwem na rany, które nasz bohater cały czas dźwiga ze sobą od pierwszej części. Dodatkowo Riggs odsłania nam rąbka tajemnicy o okolicznościach śmierci swojej żony oraz poznaje jej oprawcę. Te i wiele innych okoliczności sprawiają, iż pomimo komediowych wstawek z drzewkiem prezerwatyw itp. część niesie za sobą bagaż dość ciężkich i momentami trudnych doświadczeń dla naszych bohaterów. Sama końcówka też jest o wiele bardziej dramatyczna niż w pierwszej części. Riggs tak naprawdę z trudem uchodzi z życiem, a jego stan jest raczej dość kiepski. Gdyby nie szybka reakcja całej brygady ratunkowej mogłoby się to źle skończyć. Moją ulubiona scena z tej części jest chyba wyskok z szóstego piętra przez szybę hotelowego pokoju prosto do basenu z wodą w wykonaniu Riggsa, Leo oraz mordercy w stroju kelnera. Ta scena w tamtych czasach robiła ogromne wrażenie i do dzisiaj ogląda mi się ja świetnie. Jeszcze ten tekst Leo do Rogera, iż ten powinien za nimi skoczyć był bezcenny. Świetne kino i mocne 8/10.