Ale to film nie tylko o pasożytach żerujących na państwie. To film o toksycznych relacjach rodzinnych, o ksenofobii, nietolerancji i lęku przed innością. Dramat pomieszany z groteską. Fantastyczna gra aktorska, świetne dialogi. Karolina Gruszka mówiąca po islandzku to perełka. Ale moje serce skradła Johanna. Bardzo,...

Przy pierwszym zderzeniu reżyser pozwala nam zachować dystans do bohaterów. Są z początku lekko groteskowi i zupełnie szablonowi. Można patrzeć na nich z góry. Można umieścić ich w wygodnych szufladkach apodyktycznej, upierdliwej "konserwy" i nieudacznika maminsynka. Potem jednak atmosfera zaciska się w miarę rozwoju...

Matka to zawsze wdzięczny temat dla filmu i literatury. Tu toksyczna po islandzku ze wszystkimi tego konsekwencjami. Jeśli na Islandii może zrobić się duszno, to tylko w klaustrofobicznej przestrzeni mieszkania głównej bohaterki, pełnej bibelotów, wspomnień, pielęgnowanej traumy i życiowej goryczy. A wszystko przelane...

Jestem pod wrażeniem. Znakomita analiza toksycznych stosunków w pozornie normalnej rodzinie. Porażający film!

https://przekroj.pl/artykuly/recenzje/ale-duszno

Dałbym 6, ale dodałem 1 za temat filmu.

Reprezentacja aktorska Islandii wypada bardzo dobrze w stosunku do pani Gruszki.
Nasza aktorka moim zdanie nie pasowała do tej roli i nie podołała.
Generalnie film można pominąć, aby nie popsuć sobie nastroju na resztę wieczoru.