Hmm... Może chodzi o Agatę Tuszyńską? :)

Rzeczywiscie. Glowna postacia byla Agata Tuszynska.

No, niestety. Też to poruszyłam w temacie "gdzie obejrzeć". Wywiązała się nawet dyskusja.

Pozwolę sobie nie zgodzić się z Państwem. Ten film to nie biografia. To raczej opowieść o próbie dojścia do prawdy o Wierze Gran, a także o procesie powstawania książki-biografii. Ale mimo że w istocie główne bohaterki są dwie, po obejrzeniu filmu utkwiła mi w głowie tylko jedna - ta, która powinna.

miałem po wyjściu z kina identyczne wrażenie. świetny temat, bardzo ciekawa postać, ale jej biografia potraktowana po łebkach, niezłożona w całość, bez początku, środku i końca. chaotyczny wybór materiałów, brak konsensusu - no i wszędobylska pani Tuszyńska. czy ten film w zamierzeniu miał być czymś więcej niż promocją jej książki? wątpię.

Nie zgadzam się z tym, że jest arogancka. To jest dziennikarka śledcza zdaje się i niestety, dziennikarz śledczy pomija wszelkie kurtuazje. Jego interesują fakty, bez słodkiej otoczki. Nie biła pokłonów przed osobami, z którymi rozmawiała, choć były one osobami wielkiego formatu(w przeciwieństwie do tych pokazywanych obecnie w telewizji), jednak nie można powiedzieć, że odnosiła się do nich z szacunkiem. Żeby człowiek wyrzucił z siebie to co skrywa głęboko trzeba albo być z nim bardzo blisko(serdeczna przyjaźń, miłość, prawdziwa rodzina) albo przyjąć metodę "przesłuchiwania". Ona jako dziennikarz śledczy musi w pewnym sensie wyciągać zeznania ;)
Prawdą jest z pewnością to, że dokument rzeczywiście został zmarnowany. Wywiady były ok, ale rzeczywiście Pani redaktor za bardzo skupiała na sobie uwagę. Jak oglądałem "Alfabet mafii" nie przypominam sobie by dziennikarze skupiali na sobie uwagę i zapadli mi w pamięć.
Film ma w sobie jakąś magię, pewnie z racji udziału w nim ludzi z klasą, na poziomie, takich jakich dziś jest niestety niewielu.
Niestety, rzeczywiście, nie daje jasnej odpowiedzi na to czy plotki o Wierze Gran to prawda czy też wręcz przeciwnie. Podważa prawdziwość tez Jonasza Turkowowa i Szpilmana.
Muzyka, niektóre ujęcia, zdjęcia, podobały mi się.
Najważniejsze, moim zdaniem, jest to, że ktokolwiek podjął temat. Przywrócił pamięć o tej artystce i zadbał o to by został transmitowany w telewizji.
Pora o która był transmitowany, wskazuje na to jakim jesteśmy społeczeństwem. Gdyby oglądalność takich filmów była większa, zapewne byłoby ich więcej i byłby transmitowane o znośniejszych porach.