po obejrzeniu filmu i przejrzeniu forum nie mogę uwierzyć, ze ta wielka rozkmina na temat tego filmu klasy Z z bodaj '77 roku sądząc po tych intrygujących rozwiązaniach formalnych, dramatycznych ujęciach, niepokojących przebitkach i morzu motywów, niemal jak u Bergmana, w ogóle miała miejsce. Film NIE jest trudny do zrozumienia, bo pod koniec główna bohaterka grana przez robo-Lohan, do spolki z prawie-tatusiem nam wszystko wyjaśniają. Film jest po prostu bezbrzeżnie głupi. Choć, muszę przyznać, ze ja tez kilku rzeczy nie zrozumiałam: 1. dlaczego sowa w lesie okazuje się być sową-przewodnikiem i mentorem? 2. dlaczego sztuczne kończyny raz są a raz nie ma ich na ekranie 3. i najbardziej nurtujące mnie pytanie - dlaczego lohan w okularach jest mądrzejsza od lohan bez okularów. Również pasjonujące są sceny tańca na rurze, odpadające palce przyszywane nitką, taśma i śliną, oraz wszechogarniająca nas (metaforyczna, żeby nie było i kluczowa dla sprawy) niebieskość. Polecam wszystkim tym, którzy lubią surrealistyczne kino komediowe - patrząc na Wiem, kto mnie zabił w ten sposób, można sie naprawdę dobrze zabawić.