20-letnia dziewczyna-taksówkarz z Buenos Aires postanawia zmienić swoje życie i uciec od szarej rzeczywistości. W tym celu wsiada do samochodu i wyrusza w nieznane. Dociera do Patagonii - małego miasteczka, w którym mieszkają różnego rodzaju "dziwni" ludzie, a ich życie skupia się wokół kina i wyświetlanych w nim filmów "na opak".

Soledad, młoda dziewczyna z Buenos Aires, jest jedną z niewielu kobiet, które zarabiają na życie prowadząc taksówkę. Ma dosyć wielkiego miasta, swojej pracy i postanawia uciec stąd jak najdalej. Wyrusza swoją taksówką na południe Argentyny. W wyniku wypadku trafia do niewielkiej odizolowanej miejscowości w Patagonii. Tutaj odkrywa, że mieszkańcy tego miasteczka zbyt długo pozostawali odcięci od cywilizacji. Ich jedynym "oknem na świat" jest kino, w którym wyświetlane są stare filmy. Po tysiącach pokazów w setkach kin na całym świecie, kiedy nikt już ich nie chciał oglądać, trafiały tutaj - z pomieszanymi szpulami, porwane i przypadkowo posklejane. W wyniku tego, historie, które pojawiały się na ekranie nie mają zbyt wiele sensu (stąd też dziwaczny tytuł tej surrealistycznej komedii przekształcającej się w polityczną satyrę ukazującą losy Argentyny lat 70-tych). Soledad zakochuje się w miejscowym krytyku filmowym, jednej z bardziej "pomylonych" postaci tamtejszej społeczności i zostaje na dłużej.