No, ciekawa mieszanka. Nie warto obejrzeć go wyłącznie dla nich. Bardzo uderzył mnie poruszony temat, żyć na raz samotnie i z kimś (Maria) czy prowadzić podwójne życie i w obu być w sumie szczęśliwym (Jerzy). Zawiły wątek, nie dający żadnej odpowiedzi, zostawia otwartą drogę do oceny postępowania bohaterów, pokazując problem z każdej strony. Mamy też smaczek, wyprzedzający czas- dwie przyjaciółki w kłębku problemów spotykają się, upijają ,,po babsku" winem, wygłupiają się i idą na miasto. Tu przypominało mi się zdjęcie z serialu ,,Przyjaciele", regularnie pojawiające się w internecie, przedstawiające bohaterki w podobnych okolicznościach :D.
Dałam 6 (dobrze by było 6+), bo ten scenariusz jest zbyt patetycznie napisany. Niestety wyszło bardzo nienaturalnie, zwłaszcza dialogi Jerzego z Marią. Ciężko uwierzyć, że coś ich łączy. Duuużo lepiej aktorzy zagrali wszelkie gesty, spojrzenia i w sumie to one były najbardziej wymowne i sugestywne.

Nie jestem pewna czy role rzeczywiście były takie udane...Jak dla mnie aktorzy się nie postarali, Tyszkiewicz swe kwestie wypowiada jakby recytowała poezję, Janczar gra nazbyt afektacyjnie, nawet Iwona Bielska, którą lubię wydała mi się tu bardzo sztuczna. Być może aktorzy nie do końca odnaleźli się w swoich rolach, albo nie przekonał ich scenariusz. Podobnie jak Ironikowi, dialogi raniły mi uszy - nienaturalne, zawiesiste...