Film zrealizowany zgodnie z zasadami Manifestu Dogmy, reżyserka skupiła się więc się na człowieku i jego relacjach z innymi. A jednak udało się jej stworzyć film zupełnie inny od tych, ktore miałam okazję oglądać a które były realizowane zgodne z tymi zasadami. Produkcje takie jak 'Przełamując fale' czy 'Festen' pozostawały na dlugo w pamięci, sprawiając że zastanawiałam się nad tą ciemną stroną życia, wychodziłam z kina, i choć filmy były rewelacyjne, z uczuciem ciężkości a po obejrzeniu 'włoskiego' pozywne spojrzenie na świat wzięło górę, pozostała wiara w lepsze jutro.