Oczywiście, że nie o tym miał być film. Miał to być kolejny ckliwy romans a ponieważ w takich filmach było już wszystko, ulokowali akcję w Afryce a żeby było jeszcze ckliwiej w schronisku dla słoni. Los tych zwierząt zapewne twórcy filmu mieli kompletnie gdzieś, liczyło się dla nich tylko to, żeby sceneria nie była banalna. Nie pomogło to jednak filmowi, choć dla mnie tylko słonie właśnie, opowieść o nich i piękna sceneria miała wartość, cała reszta jest totalnie słaba (szczególnie drewniana gra aktorska, sposób opowiedzenia fabuły czy to, jak potraktowano temat ochrony słoni i kłusownictwa właśnie).

Za nim się coś takiego napisze warto się chwilę chociaż zastanowić, a najlepiej sprawdzić jak film powstawał i po co.
Kristina jest mocno zaangażowana w ratowanie słoni, a kilka lat wcześniej nakręciła też dokument na ten temat.
Oczywiście film jest prosty, bo taki miał być. Jednak to nie historia ludzi w nim jest najważniejsza, która jest tylko nośnikiem przekazu, a właśnie kwestie dotyczące słoni.

Niestety kompletnie nie odniosłam takiego wrażenia. Jeżeli narzędziem do przekazania światu powagi jakiegoś zagadnienia i do zainteresowania innych jakimkolwiek ważnym tematem ma być nakręcenie kiepskiej fabuły, to zastanowiłabym się na miejscu autorów tego pomysłu, czy nie uczynią tym więcej szkody niż pożytku. Niestety w internecie ze świecą szukać informacji na temat działalności Kristiny Davis, jako działaczki na rzecz ochrony słoni, nakręconego przez Nią dokumentu na ten temat a tym bardziej na temat szlachetnego celu nakręcenia tego marnego romansidła. Cokolwiek uczyniła na rzecz ochrony słoni (a uczyniła, bo przecież otrzymała za to nagrodę) jest chwalebne i ważne ale nie można zaprzeczyć, że "Upalne lato" jest obiektywnie słabym filmem i w sposób infantylny pokazuje kwestie ochrony słoni w Afryce. Kwestia ta pokazana w ten sposób, staje się - tak jak napisałam - zabiegiem dla uzyskania niebanalnego tła dla wyświechtanego tematu, jakim jest romans bohaterów. Najzabawniejsze są sceny, kiedy kwitnąca i świeża wstaje z siana po nocy spędzonej u boku słonia w jego niewielkim boksie albo po nocy spędzonej w jeepie - takie sceny naprawdę wypadają niepoważnie i totalnie niewiarygodnie, robią z filmu wyłącznie tło dla aktorki a nie nośnik jakiegokolwiek ważnego przekazu. Jeśli cel nakręcenia tego filmu był taki, jak sugerujesz, jego twórcy ponieśli porażkę.