nie widziałam jeszcze filmu i na jego temat nie mogę nic powiedzieć, ale na temat samookaleczania się mogę: otóż jest ono właśnie ucieczką w ból fizyczny przed bólem psychicznym, który jest dużo cięższy do zniesienia dla człowieka, zdarza się, że człowiek nie radzi sobie z dramatyzmem przeżyć wewnętrznych i wtedy robi coś z czym - jak sądzi - może sobie poradzić, coś co w swoim przekonaniu może kontrolować, oczywiście nie każdy działa w ten sposób, jednostka silna psychicznie poradzi sobie z bólem wewnętrznym, jednostka słaba, np. dziecko, już nie

Oczywiście pełna zgoda. Ale odtwórca roli Brzucha nie zagrał scen samokaleczania się na tyle przekonująco, żebym to kupił. Ponadto film jest zwyczajnie za krótki i nasączony stereotypami, aby wiarygodnie przedstawić tak żałosny stan psychiczny bohatera.
Nie można jednak odmówić dziełu Czekaja unikalnego klimatu, więc warto obejrzeć.

właśnie chciałabym bardzo obejrzeć, tylko nie wiem gdzie... :))

można obejrzeć tutaj http://kinoplex.gazeta.pl/specjalne/18,125186,10988739,Twist___Blood.html

dziękuję bardzo, już obejrzałam :))

film widziałem wczoraj. Ja samookaleczanie odebrałem inaczej: jako sposób powrotu myślami do tej chwili, kiedy matka okazała mu ciepło (kiedy opatrywała mu skaleczenie). Zaciekawiło mnie, że pod mianownik "brzuchol" można podstawić wiele współczesnych problemów i zatargów w rodzinie: np chłopak się źle uczy i też: w szkole brak akceptacji, w domu wszystko kręci się wokół znienawidzonego tematu nauki. Wydaje mi się, że odbiór filmu jest rózny w zależności miedzy innymi od tego czy masz dzieci. Ja mam 3 chłopaczków i oglądałem z zapartym tchem.

Przerysowane? A ty myślisz że jak jest? Poza tym, to co teraz wydaje Ci się banalnym problemem, to dla takiego dzieciaka jest mega-problemem!