Nastoletnia Rita jest obiektem drwin i prześladowań w szkole. Wszystko z powodu nadwagi i niezbyt atrakcyjnego wyglądu. W domu dziewczyna może liczyć tylko na matkę, oschły ojciec ciągle daje jej do zrozumienia, że powinna wziąć się za siebie. Natomiast szczupła siostra (w tej roli fistaszkogłowa Helen Hunt) nie ukrywa, że Rita jest jej całkowicie obojętna.
Niepozorna grubaska posiada jednak poteżne moce umysłu, które pomogą jej w powstrzymywaniu nieprzyjaznych osób.
Bardzo, ale to bardzo ułomny klon Carrie, który dodatkowo zabija kuriozalną końcówką. Główna bohaterka jest wyjątkowo irytująca, a cała fabuła nudzi. Sceny z "pojedynkami umysłów", były tak żałosne, że można się było posikać ze śmiechu.
Nie polecam, chyba, że macie problemy z bezsennością...