Dawno nie widziałem tak rzetelnie zrobionej niskobudżetówki. Zadali sobie sporo trudu z tym językiem polskim, a dodatkowo na uwagę zasługują zdjęcia – wiele ładnych „klasycznie horrorowych” ujęć – a także dialogi, które pozbawione są bzdur i zapychaczy, tak charakterystycznych dla produkcji z sektora amatorskiego/niskobudżetowego.

Internet pełen jest amatorskich horrorów, ale są to najczęściej albo parodie (których nie lubię) albo kalki tego, co leci obecnie w kinach. Ten film wyróżnia się na ich tle i przypomina, czym kiedyś było kino z gatunku horroru. Ode mnie wielkie brawa i ocena 6/10!

Polacy jak już robią horror, to wychodzą straszne pierdoły. A tu doczekaliśmy się wreszcie polskojęzycznego horroru... z Kanady. Zabawny paradoks. Wstydźcie się polscy filmowcy.

INTERPRETACJA
Czym był ten dym w lesie? Otóż według mnie, ten dym ulatniał się z piekła. W lesie było przejście, taka „dziura” z piekła, którą demony mogą wydostać się do świata żywych. Potrzebują jednak ciał. Mieszkańcy wiosku strzegą, aby nic się przez tę dziurę nie wydostało.
Być może nawet dymem są same demony już unoszące się nad i jeśli ktoś wejdzie weń i się nawdycha, to przyjął do siebie demona.

SCENA DODATKOWA
Od siebie dodałbym ostatnią scenę, że oni mówią, iż Markus może żyć, bo nie został opętany, ale musi pozostać w wiosce. Potem widzimy wioskę po 50 latach, jak stary już Markus orze pole, czy coś tam robi w pocie czoła, w południowym słońcu. We wsi od tamtych zajść jest już spokojnie. Teraz Markus jest najstarszy w Wiosce i pilnuje bramy do piekła. Spadło na niego to brzemię, gdy starszyzna wioski już poumierała. Nagle Markus patrzy przerażony i w ostatnim ujęciu kamera pokazuje grupę zbłąkanych turystów, którzy zajechali do wioski i teraz stoją z aparatami fotograficznymi i pokazują palcem na widoczny nad lasem dym..