Tharlo ma 40 lat, umie wyrecytować z pamięci Czerwoną Książeczkę Przewodniczącego Mao i właśnie po raz pierwszy w życiu zamierza zrobić sobie zdjęcie do dowodu osobistego. Wymaga to jednak wizyty u fryzjerki. Jak się okazuje, bardzo sympatycznej.
Daleki od etnograficzno-podróżniczych obrazków "magicznego Tybetu" film pozwala przyjrzeć się współczesnej rzeczywistości tego kraju z nietypowej, świeżej perspektywy. W czarno-białych kadrach i prostej narracji Pema Tseden zamyka poetycką i pełną subtelnego humoru historię o odkrywaniu i realizowaniu marzeń. Kiedy urzędnik informuje Tharlo o obowiązku posiadania dowodu, ten pyta "Nie wystarczy, że sam wiem, kim jestem?". Szybko okazuje się, że wiedzę tą będzie musiał zweryfikować. Spotkanie naiwnego, szorstkiego w obyciu i przyzwyczajonego do samotności pasterza z energiczną małomiasteczkową fryzjerką staje się pretekstem do pokazania realiów życia w regionie Tongde (miejscu pochodzenia reżysera) – ale nie tylko. W obrazie można doszukiwać się politycznych alegorii, lecz to przede wszystkim bezpretensjonalna opowieść o autentycznych emocjach i pojawiającym się nieoczekiwanie impulsie do zmiany.
źródło: http://www.piecsmakow.pl/film.do?id=177