masz racje, tez bylem zdziwiony tak niska ocena. a Teresa Tuszynska...ehh moznaby napisac na jej temat jakas ode.. Poza tym wielkim atutem tego filmu jest genialna muzyka Kilara. ogolem naprawde b dobry obraz!

Również uważam ten film za bardzo dobry . W zasadzie wali mnie ta ocena, ale też uważam że jest troche za niska.

Oczywiście w filmie są pewne niedociągniecia realizatorskie. Oglądłem srednią kopie - trudno mi powiedziec, czy te dziwne przeskoki montażowe wynikają z tej kopii czy z nieudolnej pracy motażysty. Aktorstwo też mnie nie zachwyciło - nie zeby było złe, ale w tamtych czasach aktorzy w wiekszosci filmow Szkoły Polskiej grali o wiele lepiej. Również trudno mi stwierdzić czy to bardziej kwestia aktorów czy reżysera... Zdjęcia wydawały mi sie dobre, ciekawe - pod wzgledem kadrowania, ale jakby chujowo oświetlone. Ale tu rownież kłania sie kwestia kiepskiej kopii - nie wiem na ile to wina zdjęciowca, a na ile jakości "taśmy". Na uwage zasługuje jednak muzyka, która robi niesamowity nastrój.

Ale tematy, które film porusza i sposób w jakie to robi sprawiają, ze obraz ten jest naprawdę dobry. Sam motyw idealizacji pewnych wartości czy stawienia swoich pasji, swoich egotycznych wizji nad człowieka i uczucie - co z czasem przedkłada sie na poczucie bezsiły i rezygnacji czy raczej otępienia zawsze mnie mocno poruszal. Tak i było tym razem. Symbolika tytułowych tarpanów i klamrowa kompozycja dopełniają całość, podobnie jak ta dzika sceneria, czy trochę wrecz kafkowski klimat w całym tym ośrodku, w którym toczy sie akcja. Akcja tocząca sie w oparciu na wątki rozegrane w dwóch pokoleniach - przed i prawie-że-powojennym. Dużo by wymieniać.

Ocene dałem troche na wyrost, bo wrecz uwielbiam polskie kino z tego okresu, tzw. Szkołe Polską i tematy przez nią poruszane. I nawet jesli sa tu pewnie niedociągniecia w formie, to jednak treść je rekopensuje. Jak najbardziej polecam!

Też byłem zdziwiony niską oceną - przez pierwsze, obiecujące pół godziny. Potem narracja zwalnia niemożliwie, pod koniec już nie mogłem wysiedzieć :|

Mi się film nie podobał. Lubię stare PRLowskie filmy i wiele sobie po "Tarpanach" obiecywałam jak przeczytałam zajawkę. Film zaczyna się fajnie, student-luzak na wakacjach, trafia na Mazurach do ośrodka hodowli tarpanów. Niestety zupełnie nic z tego nie wynika, w filmie praktycznie nie ma tytułowych tarpanów, romans z panienką też zupełnie nieprzekonywujący. Film sprowadza się do marudzącej i żony dyrektora ośrodka, że mieszka w dziczy i dziczeje. I tyle. A szkoda bo sam pomysł filmu bardzo fajny.

Moim zdaniem też nic specjalnego. Może lepszym pomysłem było by zrobienie z tego filmu kilku odcinkowego serialu, żeby rozwinąć główne wątki.

Właśnie potem robi się dopiero ciekawie, tylko żeby tak ten film odebrać, trzeba chyba stanąć przed podobnymi problemami, co bohaterowie. Mi jest ten film bardzo bliski - lubię filmy o rozterkach życiowych, tym bardziej, gdy jest to fajnie zagrane z dobrymi dialogami.