Może jest to efekt zbyt dużych oczekiwań podlanych Oscarem. Film traktujący oczywiście o ważnej tematyce, ale jakoś go nie kupiłem. Być może dlatego że nie bardzo potrafiłem zrozumieć motywu działania głównego bohatera. Oczywiście w takim miejscu człowiek ma prawo do irracjonalnych zachowań, ale widz powinien że tak powiem to "kupić", i tego mi tutaj zabrakło. Oczywiście pozostawienie pola do indywidualnego odbioru oraz różnych interpretacji leży jak najbardziej w gestii reżysera, ale tutaj chyba zabrakło takiego wprowadzenia i poprowadzenia widza przez tę historię.
Próbując pochować syna doprowadza do śmierci innych ludzi, naraża na niepowodzenie akcję ucieczki z obozu, a mimo to wszyscy dookoła zdają się mu pomagać, często narażając własne życie (może oprócz Ruskiego który jako jedyny zachował się racjonalnie). Nie trzyma się to kupy.
Co do zdjęć i prowadzenia kamery- jest rzeczywiście nietypowe, ale w tym przypadku znowu nie do końca ten zabieg do mnie przemawia. Widać że taki był pomysł na przekazanie tematu "z bliska", ale chwilami miałem wrażenie że to jakby selfie z obozu (chyba za dużo siedzę na fb), zróżnicowanie kadrów by nie zaszkodziło (np. zostawiłbym tylko ujęcia z głównym bohaterem w roli głównej jako te sugestywne i filmowane w taki sposób). Ale co ja tam wiem, to jest rola reżysera i operatora. Ale z drugiej strony mam też prawo do własnego odbioru i oceny ich dzieła.
Czy samo podjęcie ważnego tematu i pokazanie go w nietypowy sposób wystarcza- wg. mnie nie w tym przypadku. Czy zasłużył na Oscara- żeby odpowiedzieć na to pytanie musiałbym obejrzeć filmy z którymi rywalizował (bo rozumiem że bierzemy pod uwagę tylko filmy nominowane). Po obejrzeniu Lewiatana byłem na przykład spokojny o Oscara dla Idy.
Aha jeszcze kwestia syna- obstawiam że jednak był jego fizycznym potomkiem (choć jak powiedział jego żona go nie urodziła), poszukiwanie dokumentów na to wskazuje, gdyby miał być synem "symbolicznym" to akcja z dokumentami i pytania skąd był ten transport raczej nie miałyby sensu.