Ten film jest tak głupi, że można go puszczać początkującym programistom ku celom szkoleniowym: jak będziecie głupi, to wasz program skończy tak samo.

1. Gra bijąca rekordy popularności: tworzysz postać i się przemieszczasz bez celu po niemal pustym świecie. Niewiele im do szczęścia potrzeba...

2. Jeden serwer do zarządzania miastem i gry online. Tytułowy kartongips - postawię skarbiec pełen złota obok dyskoteki i odgrodzę go cienką ścianką. Co złego się może stać, jeśli ktoś przez ścianę się przeciśnie? No właśnie to, co w filmie.

3. Zabezpieczenia - współczesne (i ówczesne) algorytmy to złożone formuły matematyczne, których człowiek nie złamie przy użyciu kartki papieru i ołówka - potrzebne są wręcz lata prób. Najbliższy scenariusz to odszyfrowanie wykradzionego hasła admina, ale...

4. Brak planu B - czemu nikt nie ma kontry na potencjalny włam? Super Admin? Odbieranie uprawnień? Cofka systemu? Odłączenie systemu od Internetu? Włączenie starego systemu zarządzania miastem na czas usunięcia usterki?

5. Serwer w domu. Nie zapytam o duże bloki lodu latem, ich pochodzenie to najmniejsza luka fabularna filmu. Zapytam, czemu ktoś chłodzi serwer lodem? Maszyna nie wygląda na wodoodporną, a taka ilość wilgoci aż prosi się o zwarcie.

6. Czemu w ogóle serwer musi być chłodzony lodem? Jest aż tak potężny, że chłodzenie powietrzem nie wyrabia? Nie, temperatura 40-50 stopni na zewnątrz to żaden problem dla serwera, o ile wentylatory działają. A nawet jeśli to za mało, jest jeszcze coś takiego, jak throtting, czyli obniżanie mocy obliczeniowej, aby zbić temperaturę.

Toki Wo Kakeru Shoujo może i nie było przemyślane w najdrobniejszych szczegółach, ale przynajmniej nic nie kuło podczas seansu. Summer Wars było dla mnie okrutnym przeżyciem, zwłaszcza po oczekiwaniach podobnego poziomu co TWKS.