Szwajcaria, lata 50. Max jest sierotą z przytułku, którego przygarnia rodzina farmera. Przybrani rodzice traktują go jak woła roboczego, a ich syn nie przepuszcza żadnej okazji, aby go upokorzyć. Akordeon, na którym chłopak gra z wyjątkową zręcznością, jest jedyną własnością, którą ma. Lecz kiedy nowa nauczycielka muzyki ujmuje się za nim, pogarsza tylko całą sytuację. Jedyną rzeczą, która podtrzymuje w nim wolę przetrwania jest przyjaźń z Berteli, którą również wzięto do pracy na farmie. Oboje marzą o Argentynie: wymarzonej krainie, ziemi mięsa i akordeonów, gdzie podobno nawet widły zrobione są ze srebra.