Powiem od razu- nie jestem fanką polskiego kina. Zbyt wiele pozycji mnie zawiodło w porównaniu do innych krajów. Na ten film poszłam przez zaproszenie nie wiedząc, co myśleć. Pierwszą część pokazała mi przyjaciółka i nadal sądzę, że był to niezły film. Tutaj? Sama nie wiem. Gra była w porządku. Popieram też wiadomości, które chciano przekazać. Hasło "biała Europa" i reszta moim zdaniem nie są przesadzone. Po prostu nie chcemy wewnętrznie przyznać, jak duży problem jest w Polsce. Hasło hejtera też całkiem zaintrygowało (dla ciekawskich: hejt i konstruktywna krytyka, to NIE JEST TO SAMO). No ale... zawsze jest ale. Powiązanie z pierwszą częścią antologiczne. Sama gra wpierw bardziej stanowiła tajemniczy serwer, gdzie chowali się ludzie czujący, że świat ich nie chce. Potem jakby o tym zapomnieli zamieniając to w jeden ze zwykłych rpgów. Główny bohater zdawał się mieć dwojaką naturą: raz psychopata, innym razem chłopak z wyrzutami sumienia. Na początku filmu zaznaczyli, że słowo może zabić. Zgadzam się. Jednak nie pokazano tego tak, jak się spodziewałam. To główny bohater niszczył i manipulował, nie odnosząc potem żadnych konsekwencji. Tym bardziej było to dziwne, gdy powtórzymy sobie informację, iż w pewnych momentach chłopak zdawał się rozumieć, że zachowuje się jak potwór. A koniec końców zadowolony z uniknięcia kary brnął dalej w kłamstwa.

W prostych słowach: to można było zrobić lepiej.