Ciekawi mnie czy twórcy filmu choć trochę czerpali z wydarzeń, które wstrząsnęły Belgią w drugiej połowie lat 90. "Pole do popisu" było ogromne. Trochę analogii można odnaleźć. Ofiary Dutroux zmarły z wygłodzenia. Jeden z chłopców w filmie zmarł z pragnienia. To co wydaje się nieludzkie, odrażające i wynaturzone miało miejsce. Jakaś klamra spinająca tamte zdarzenia z filmem istnieje. Po tym czego doświadczyło belgijskie społeczeństwo kolejny dewiant, psychol wykorzystujący w swojej domniemanej terapii chłopców wcale nie musi być czymś udziwnionym czy przesadzonym. Swego czasu w TVP1 wyemitowano dokument "Belgijskie Archiwum X" odsłaniający kulisy afer pedofilskich w Belgii. Szkoda, że nigdzie po latach nie można tego filmu znaleźć... Owszem film ma swoje słabe strony jak choćby to, że psychopata jest tutaj niemal tucznikiem, a wspina się po linach, skacze po dachach... Scena z policjantem gubiącym broń... Choć mnie uderzył brak konsekwencji w działaniu policji i nieprzeszukanie baraków, w których mieszkała Nancy przez co nie odnaleziono Bjorna (o ile to był on...). Nie wiem czy to kolejne nawiązanie do afer z lat 90. gdzie winę za opieszałość ponosiła policja, a w filmie przez opieszałość i zaniedbanie kolegów Nick nie dowiaduje się prawdy o bracie, a tym samym jako uosobienie prawości i symbol policji sam ponosi "karę" i cierpi dalej, czy też już moja nadinterpretacja ;) Niemniej film rewelacyjny, wciągający, Mimo, że trwa ponad 2 godziny nie sposób się nudzić, ani przez chwilę. Porządne, mocne, mroczne kino.