Dystopia to nośny temat. Dobrze podjęły go "Equilibrium" czy "V jak Vendetta". Tutaj mamy teatr dwóch nieciekawych postaci, multum topornych dialogów, akcję w dwóch scenach i plejadę niedoróbek.

Jeśli ktoś oczekuje po tym iście zabawnym plakacie filmu wypełnionego po brzegi barwnymi charakterami i ciekawą akcją, może się niemiło rozczarować.
Znajduje się bowiem na nim dwójka głównych bohaterów... oraz losowe postacie pojawiające się w filmie na długość JEDNEJ sceny... Kuriozalny zabieg.

Co do akcji, owszem są dwa spore fragmenty jej poświęcone, tak gdzieś jeden na początku drugi na końcu...
Resztę wypełnia coś na kształt 'kina drogi', gdzie bohaterowie przemierzają malowniczą CGI pustynię oraz okazjonalnie dla odmiany zabite dechami miasto i zrujnowaną metropolię. Szał na sali.

Wizualnie całość nie wypada najgorzej... jak na film wykonany techniką CGI, niemniej i tak do zachwytów daleko.

Natomiast projekty postaci wyglądają jak z dwóch różnych światów: Mężczyzna dopracowany i w miarę realistyczny a obok niego rozwydrzona tsundere lolitka w skafandrze buchniętym z Evangeliona.

Dodatkowo twórcy zadbali dla siebie o wymyślne alibi jako powód jej lolitkowatości, otóż Angela Balzac to 'super wyszkolona agentka' którą na początku widzimy jako dorosłą kobietę... potem jednak pod skleconym na prędze pretekstem zdecydowano się umieścić jej świadomość w ciele kuso odzianej 16'stolatki.

Dwa w jednym, no genialne. Najwyraźniej też odmłodzona forma cielesna wpływa na psychikę i profesjonalizm agentki bo przez dalszą część filmu zachowuje się jak rozkapryszona sześciolatka.

Film ostatecznie nie sprawdza się przez swoje dłużyzny ani jako czysta rozrywka, ani jako poważniejsze SF, ponieważ filozoficzno-moralno-społeczne kwestie które porusza wypadają tu kompletnie bez polotu, nużąco i banalnie.

Jeśli szukamy czegoś interesującego w podobnej tematyce, zdecydowanie lepiej sięgnąć po chociażby wymienione wyżej tytuły, bądź nieco bardziej wymagające serie jak "Ergo Proxy" czy "Texhnolyze".