Po przybyciu do domu Norman idzie na górę, gdzie stoi przy telefonie. Po chwili na drzwiach pokoju swojej matki widać twarz małego chłopca. Jest nim Oz Perkins, syn Anthony'ego Perkinsa, który gra Normana.
Reżyser Richard Franklin jest widoczny jako mężczyzna przy automacie z grą wideo w barze, w którym pracuje Norman.
Po sukcesie "Halloween" producent Hilton A. Green początkowo zasugerował, aby rolę Mary Loomis powierzyć Jamie Lee Curtis, będącej córką Janet Leigh. Ostatecznie angaż otrzymała Meg Tilly.
Początkowo Anthony Perkins nie był zainteresowany powtórzeniem roli Normana Batesa. Gdy Universal Studios postanowiło zastąpić go innym aktorem (jednym z kandydatów był Christopher Walken), Perkins szybko zmienił zdanie.
John Williams początkowo był brany pod uwagę, aby napisać muzykę do filmu. Ostatecznie zatrudniono Jerry'ego Goldsmitha.
W rolę zastępcy szeryfa Norrisa wcielił się scenarzysta filmu, Tom Holland.
Jerry Goldsmith napisał motyw muzyczny dla Normana Batesa, który został odrzucony przez Richarda Franklina. Został on później wykorzystany w "Strefie mroku".
Richard Franklin był tak zdeterminowany, aby Jerry Goldsmith napisał muzykę do filmu, że odrzucił propozycję Universalu, aby wykorzystać kompozycje Bernarda Herrmanna z oryginału, a także jego niewykorzystane kompozycje z "Rozdartej kurtyny".
Kiedy Norman przyjeżdża do domu, w oknie samochodu widać odbicie kamery i ekipy filmowej.
Ilość węgla w piwnicy zmienia się w poszczególnych ujęciach.
Chłopak zamordowany w piwnicy zostawia ślady palców na okienku. Po chwili, gdy towarzysząca mu dziewczyna ucieka, ślady są już zupełnie inne.
W oknie samochodu doktora Raymonda widać odbicie mikrofonu.
Film nakręcono w Universal City i Bakersfield (Kalifornia, USA).
Kiedy Mary i Norman wchodzą po raz pierwszy do pokoju matki Normana, przed zapaleniem światła na ścianie po prawej stronie widać sylwetkę reżysera I części "Psychozy" - Alfreda Hitchcocka.
Anthony Perkins jako jedyny aktor wziął udział we wszystkich odsłonach "Psychozy".
Meg Tilly nie oglądała wcześniej "Psychozy" i nie była świadoma znaczenia filmu. Ogromne zainteresowanie prasy powrotem Anthony'ego Perkinsa do roli wywołało jej zdziwienie. Gdy Perkins o tym usłyszał, poczuł się urażony. Nie rozmawiał z nią podczas kręcenia zdjęć i chciał, aby ją zastąpiono, mimo że część zdjęć z jej udziałem została już nakręcona.
Oryginalna głowica prysznicowa, której użyto w "Psychozie", miała zostać wykorzystana ponownie w kontynuacji. Przed rozpoczęciem zdjęć została jednak skradziona.
Gdy Anthony Perkins otrzymał do przesłuchania kasetę magnetofonową, która zawierała motyw muzyczny podczas początkowych napisów autorstwa Jerry'ego Goldsmitha, podobno muzyka doprowadziła go do łez.
Quentin Tarantino stwierdził, że od "Psychozy" bardziej woli drugą część.
Nazwisko bohaterki Meg Tilly, Mary Samuels, jest nawiązaniem do "Psychozy". W motelu Batesa Marion Crane podpisuje się jako Marie Samuels. W książce, na której film został oparty, Marion nazywała się Mary Crane.
W 1982 roku Robert Bloch opublikował "Psychozę II". Fabuła książki jest zupełnie inna niż w filmie. Norman Bates ucieka z zakładu psychiatrycznego i zmierza do Hollywood, aby zatrzymać produkcję filmu opartego na jego życiu. Powieść wyśmiewała hollywoodzkie slashery, dlatego w odpowiedzi Universal Studios postanowiło nakręcić własną wersję.
Film nakręcono w 32 dni.
Po premierze filmu krytycy krytykowali użycie sceny pod prysznicem z pierwszej części jako sceny otwierającej film.
Początkowo film miał być robiony z myślą o telewizji, ale gdy Anthony Perkins zdecydował się powtórzyć swoją rolę, obraz trafił do kin.
SPOILER. O końcowej scenie, w której Norman uderza łopatą panią Spool, wiedzieli tylko Richard Franklin i Tom Holland. Wszystkie scenopisy dla członków obsady kończyła informacja, że dowiedzą się o niej ostatniego dnia kręcenia zdjęć.
Do przedstawienia miasteczka Fairvale użyto pleneru Universal Studios. Wykorzystano go później jeszcze do ukazania Kingston Falls w filmie "Gremliny rozrabiają" oraz Hill Valley w "Powrocie do przyszłości" i "Powrocie do przyszłości 2".
Podczas kręcenia ponownie wykorzystano oryginalny dom Batesa, który stał od 1960 roku. Motel wymagał odbudowy.
Sposób, w jaki Norman mówi "cutlery" (sztućce), podczas sceny w kuchni, zapoczątkowano w trakcie czytania scenariusza przy stole. Anthony Perkins przypadkowo zająknął się, gdy czytał swoją kwestię. Richardowi Franklinowi się to spodobało i kazał mu powiedzieć tak samo w filmie.
Pierwotnie w scenariuszu znajdowała się jeszcze jedna scena w biurze szeryfa pod koniec filmu, w której Mary zdołała przeżyć postrzał, ale jednocześnie popadła w szaleństwo.
Ostatnia scena filmu, w której Norman stoi przed domem, została wykorzystana jako kartka świąteczna dla członków ekipy filmowej. Gdy Universal zaprezentował go jako plakat, Richard Franklin nie był z niego zadowolony. Na ten pomysł wpadł montażysta Andrew London, który wymyślił też slogan reklamujący film.
W pierwotnej wersji scenariusza szeryf Hunt nazywał się Chambers, a doktor Raymond - William Richmond. Były to postacie z pierwszej części "Psychozy", ale ich nazwiska zmieniono w ostatniej chwili.
Scenarzysta Tom Holland napisał scenariusz do filmu w ciągu 6 miesięcy.
W jednej ze scen, Norman powstrzymuje się od podania Mary klucza do pokoju numer 1. Jest to oczywiste nawiązanie do niesławnej sceny pod prysznicem z "Psychozy", która miała miejsce w tym pokoju.
W oryginalnej wersji scenariusza była scena rozmowy między Mary i doktorem Raymondem, kiedy zawozi ją do pracy. Ostatecznie została jednak wycięta.
Do Lee Garlington, grającej Myrnę, należał charakter pisma na notatkach od matki.
Zdjęcia kręcono od 30 czerwca do 13 sierpnia 1982 r.