Zgadzam się definitywnie zwłaszcza z tym, że zawiera mnóstwo uproszczeń. Być może nie jest przez to na tyle słodkie co irytujące. Punktem zwrotnym jest tu kreacja Natalie Wood - przykuwa uwagę bardziej od pozostałych. Jest niesamowita.
W pewnym momencie film robi się nudny, a szkoda bo rzeczywiście sztukę Williamsa można by poprowadzić "zgrabniej". U niego zawsze musi być "ktoś trzeci", w tym przypadku mamy bohatera Redforda. Nawet można się wzruszyć i coś wynieść.
Jedyne co mnie intryguję w Twojej wypowiedzi: Coppola ( m.in odpowiadający za scenariusz ) "dość przewidywalny" ? W końcu pięć lat później będzie jedyny taki "Ojciec chrzestny" . Reszta była przewidywalna, na swój sposób. Myślę, że przede wszystkim to dobry film społeczny.

Fantazjujesz. To jest film o Ameryce w czasach Wielkiego Kryzysu i powszechnej nędzy, kiedy panowało gigantyczne bezrobocie i znalezienie jakiegokolwiek źródła utrzymania było kwestią życia i śmierci (a na pewno wegetacji na pograniczu śmierci). Stąd ten płaczący facet z wypowiedzeniem w ręku. Podstawowym motywem działania bohaterów jest tu lęk dosłownie o to, czy będą mieli za co kupić jedzenie. Matka w bieda-hoteliku ledwo wiąże koniec z końcem, a redukcja pracowników na kolei oznacza dla niej bankructwo, dlatego próbuje wyswatać (może raczej: wystręczyć) piękną córkę za względnie zamożnego konduktora. A córka (jedna i druga) nie dlatego się nie uczy, że "społeczeństwo tak przyjęło", tylko po prostu nie ma możliwości - również w pierwszym rzędzie z przyczyn finansowych.

Małomiasteczkowość też jest tu wątkiem pobocznym - w wielkich miastach realia życia wyglądały wtedy jeszcze gorzej, wystarczy sięgnąć choćby po filmy Chaplina.

Co to znaczy "wybór pomiędzy miłością a ucieczką z małej miejscowości"? Przecież Alva zakochała się w człowieku, który jej tę ucieczkę umożliwiał, więc dostawała dwa w jednym, a nie alternatywę.

No i nie mogę się zgodzić, że Redford gra "drania z zawodu". Nie ma w nim ani krzty zła. Wykonuje po prostu niewdzięczną pracę, z pełną świadomością tego, że nie zyskuje sobie nią sympatii.

Zgadzam się absolutnie z dwoma ostatnimi akapitami

"Najgorsze w tym wszystkim, że jest narzędziem w ręku matki, starej "wdowy" która jest w stanie sprzedac własną córkę byle nie zostac sama".
Z ta matka, to jak analogia do prawdziwego życia Natalie, bo jej matka była bardzo despotyczna i decydowała za nią w kwestii ról i małżeństwa