Ten film uwodzi w każdym calu.
A ja - idąc za Twoją tezą - niemal całkowicie utożsamiłem się z męskim bohaterem. Cwaniakowatym, elokwentnym Amerykanću, kóremu chodzi jednak o coś więcej niż przygoda jednonocna... To gość, z którym chciałbym sie napić i porozmawiać o Celine, co go w niej uwiodło.
Wybitne kino romantyczne, miłosne, życiowe i dramatyczne.
Pisząc to, tonę w Kath Bloom - ,,Come here'" - bo akurat sobie przypominam.

ja tez bym mogla porozmawiac z nim, chodzic sobie cala noc niepatrzac na zegarek i zyc chwila...

Mam to samo odczucie, co mogło poniekąd wpłynąć na wysoką ocenę filmu - miło odnaleźć w filmie cząstkę siebie, wtedy kino wydaje się takie prawdziwe, pełne szczerych emocji. Obejrzałam też drugą część (właściwie od niej zaczęłam i trafiłam na ten film) i muszę przyznać że kontynuacja jest dobra, jednak nie ma już tej magii i świeżości co pierwsza. Bohaterowie są już bardziej rozczarowani życiem co jest naturalną koleją losu, jednak bardziej podoba mi się ta pierwsza część bez konkretnego zakończenia, pozostawiająca pole do wyobraźni.

Też tak mam :D Myślę że większość dzisiejszych młodych kobiet będzie utożsamiała się z Celine. Z jednej strony chcemy kochać i być kochane, ale z drugiej nie chcemy być ograniczane i wciskane w konkretne role, które narzuca nam społeczeństwo i bardzo często partnerzy.

"nie chcemy być ograniczane i wciskane w konkretne role, które narzuca nam społeczeństwo i bardzo często partnerzy" - przypomniała mi się scena z diabelskim młynem w tle, kiedy Celine mówi, że wciąż toczy walkę... Wtedy pomyślałam sobie, że chyba też tak mam.
Dawno nie widziałam filmu, w którym między bohaterami byłaby taka iskra, scena w sklepie muzycznym, przy odsłuchiwaniu "Come here" sprawiła, że nawet ja czułam się onieśmielona i ciut nieswojo.