Mary Hussain (Joanna Scanlan), która przeszła po ślubie na islam, ma sześćdziesiąt kilka lat i prowadzi spokojne życie u boku swojego męża, Ahmeda. Po jego nagłej śmierci kobieta zostaje wdową. Dzień po pogrzebie Mary dowiaduje się, że po drugiej stronie kanału La Manche w Calais – zaledwie 21 mil od ich domu w Dover – Ahmet prowadził podwójne życie. Szokujące odkrycie sprawia, że kobieta postanawia poznać całą prawdę. Mary traci poczucie tożsamości, a prowadzone przez nią poszukiwania prowadzą do zaskakującego odkrycia. 

Sprzątając dom z rzeczy swego niedawno zmarłego męża, Mary Hussain (Joanny Scanlan), która – jak się można domyślać – ze względu na małżonka przeszła na islam, odkrywa sekret sprzed lat. Tajemnica nie daje jej spokoju, a żeby ją rozwikłać, bohaterka decyduje się udać do francuskiego miasta Calais. I choć to zaledwie kilkudziesięciokilometrowa odległość, okazuje się, że tyle wystarczyło, żeby mężczyzna wiódł tam zupełnie inne życie. Mary, z telefonem komórkowym męża w kieszeni, wyrusza w tę krótką podróż, by odkryć prawdę. A widzowie jej oczami oglądają fascynującą opowieść o niespodziewanym zderzeniu dwóch odmiennych kultur i rzeczywistości. Khan tworzy intymne, pełne niuansów portrety swoich postaci, z których każda usiłuje przystosować się do nowej sytuacji. Równocześnie pokazuje niekonwencjonalne modele radzenia sobie z żałobą po stracie najbliższych i zaskakujące źródła siły, jakie można odnaleźć w innych.