Horror po fińsku? Jak najbardziej udany. W przeciwieństwie do wszystkich nordyckich opowieści tu zło przybywa z natury. Świetnie nakręcona opowieść o przerażającej przemianie, ale większy strach budzi nie istota spoza rzeczywistości, lecz ktoś, kto tę rzeczywistość okrutnie kreuje swoim najbliższym. Przy okazji znakomita satyra na świat mediów społecznościowych, ale przede wszystkim solidne i przerażające kino o tym, kim się stajemy, modelowani przez najbliższych. Zaskakujące, mało nordyckie wnętrza i dramat rodziny, która dobrze wygląda tylko na Instagramie. Sophia Heikkilä jako najkoszmarniejsza matka na świecie. Inspirujący.