Wprowadza nas nachalny lektor, który narzuca nam opinię o bohaterze (lepiej by było chyba, gdybyśmy sami się mogli przekonać, jakim on jest człowiekiem...). Następnie mamy pokaz działalności japońskich urzędów (zadziwiające, jaką swojskość można odnaleźć w tym egzotycznym filmie :)).
Watanabe dowiaduje się o ciążącej na nim chorobie, po czym stara się odnaleźć sens dogorywającego żywota. To jest najlepsza część filmu. Niesamowicie gorzka, smutna. Shimura (chociaż chwilami przesadza z tym bólem w głosie i bywa irytujący) przekonująco wypada w roli człowieka, który nie tylko umiera, ale także ma świadomość że oddalił się od wszystkich (syna). Imprezuje, zaprzyjaźnia się z młodą pracownicą swojego wydziału.
Wreszcie postanawia zrobić coś, czym się przysłuży dla społeczeństwa, mianowicie wybudować plac zabaw w miejscu, gdzie w środku miasta jest bajoro (takie jak w 'Pijanym Aniele' - widać Japonia nie zawsze była tak nowoczesna jak teraz).
Tutaj spotka widza niemałe zaskoczenie, bowiem akcja skacze o 5 miesięcy do przodu, mianowicie pogrzebu pana Watanabe.
Tutaj Kurosawa zawalił konkretnie. W tym momencie załamuje się cały nastrój, napięcie, wzruszenie. Zaczyna się polityczna gadka-szmatka, dyskusja nawalonych biurokratów nt. 'czy Watanabe wiedział że jest chory, czy nie?' oraz deklaracje, że każdy z nich będzie tak samo wspaniałomyślny (co zakończenie w sposób dosłowny ukazuje nam realność takich obietnic).
Pytam: dlaczego? Zabrakło pomysłu? Czemu spieprzył taką ładną historię? Nie lepiej by było od początku zrobić retrospektywną fabułę? Akcja poprowadzona jest tu fatalnie, a lektor przywołuje skojarzenia z jakimiś filmami propagandowymi w stylu 'Przygoda na Mariensztacie' - co podsyca fakt budowy publicznego mienia.
Muszę za to obniżyć ocenę ( w zasadzie - jedno oczko za wspomniany scenariusz, drugie za denerwującego chwilami Shimurę i dłużące się sceny), ale 8/10 pozostaje wysoką.

Ciekawostka: pamiętacie szefa Yakuzy, który wyszedł z biura zastępcy burmistrza? Nie sposób go nie zauważyć, wpatrywał się chwilę w Watanabe i była pokazana sama jego twarz. Toż to nikt inny jak uwielbiany Kyuzo z Siedmiu Samurajów!