odezwę się
Odezwę się w poniedziałek. Film nagrałem na video, ale nie miałem jeszcze czasu obejrzeć

dygresja
Ok. Uważam, że warto choć to jest Kieślowski we wczesnym wydaniu i jeszcze a propo filmu nie wiem czemu(moze to zabieg reżysera), ale główny bohater był wręcz nieznośny do oglądania(może wina aktora). Nie wiem to było tak na marginesie.

Do zobaczenia.

Re:
Myślę, że to "wina" Machulskiego. Rzeczywiście grał zbyt dosłownie młodego niewinnego chłopaka. I faktycvznie wypada to dosyć naiwnie, a czasami może nawet śmiesznie z dzisiejszej perspektywy. Z tego co słyszałem, to w chwili premiery jego rola uzyskiwała niezłe noty od recenzentów.
Kieślowski zdaje się opowiadać za poglądem, iż aktor wcale nie musi być miłośnikiem sztuki, że może być jedynie dobrym i solidnym rzemieślnikiem. Jeżeli porówna się postacie "człowieka z zaplecza" z głównym gwiazdorem w teatrze to od razu widać po której stronie jest sympatia twórcy filmu.
Otwarte zakończenie (napisałó donos, czy nie napisał) to dobry zabieg w tym filmie. Obok podejścia do sztuki Kieślowski pokazał mechanizmy "wrabiania" człowieka w nieczyste zagrywki. I to było obok wcześniej poruszanego tematu chyba główną tematyką filmu. Jak się "wrabia", a nie czy główny bohater potrafi stawić czoła naciskom.
Film ogólnie surowy (szczególnie scenki z rozmów na zapleczu) i kto wie, czy dzisiaj nie podciągnięto by go pod manifest Dogmy.

"wrabianie"
Ja na to "wrabianie" patrzę, bardziej ze względu na psychologię, czy bohater. Bo nasz bohater wydaje się być miękki, a zarazem wiedzieć swoje, dlatego nie mamy pewności co do donosu. Jego czyny są nieprzewidywalne(może ze względu na młodość, brak doświadczenia, charakter). A po za tym człowiek czasami sam daje się wrobić, z własnej głupoty, naiwności, niewinności itd. Może porównanie moje do tematu wrabiania będzie dość nietypowe, ale od razu kojarzy mi się "Podróż Felicji". Wiem, wiem dziwne zestawienie. Nie wiem może łączę to tak, ponieważ samo wrabianie, kojarzy mi się z nieprzewidzianymi kłopotami, które nie są bezpośrednio naszą winą, albo wogóle nia nie są i w takich sytuacjach stajemy się "najzwyklejszą" ofirą.

re wrabianie
Dlatego też wydaje mi się, iż film ten oprócz kwestii sztuki porusza temat "wrabiania" kogoś. Nie daje rozwiązania czy "wrabiana" osoba uległa procesowi "wrabiania". Film ma pokazać właśnie jak się "wrabia", to czy "wrabiany" ulega temu jest już w tym filmie mniej ważne. Stąd też takie, a nie inne zakończenie.

aj co do "wrabiania" to tylko fragmencik ;)
nie mówcie, ze film jest o "wrabianiu" no błagam ;)

wydaje mi się, ze kilka o wiele istotniejszych kwestii tam jest

ten klimat... :)
jeszcze raz czołem!

zwykli - niezwykli ludzie; bardzo autentyczny;

piękna sprawa, ludzie często nie zdają sobie sprawy ile jest w najzwyklejszych środowiskach, często wcale nie związanych ze sztuką, lub ocierających się o nią, osób z pasją, pomysłem, pragnieniem czegoś co nadałoby sens ich życiu;

Machulski, dla mnie jak najbardziej, czytam, że kolegom się nie podobał; mi przypadł do gustu; wcale nie odczytuje go jakoś szczególnie sierotowato... młody chłopak, skromny, z pasją, z ideałami'

dobry obraz rzeczywistości; dwóch młodych ludzi, jeden już zdążył poczuć czym pachnie życie, drugi jeszcze nie;

ale film, moim zdaniem, dosyć ciepły, było coś Machulskim, co pozwalało mi wierzyć, że jego historia potoczy się inaczej... hm czy tak będzie

długopisik zamknął, więc kartki zapewne nie zapisał
pytanie powinno być chyba inne...
co z nim? co z teatrem - kabaretem? jak jego decyzja wpłynie na realizacje jego marzeń? czy lepiej pozostać wiernym sobie, czy schamić sie konkretnie i osiągnąć marzenia kosztem wyzbycia się własnego ja ;P

nie żebym zbyt powaznie o tym myślała ;) ale

aaa jeszcze - dialogi - bardzo bardzo, ze starszym panem o sztuce z sową, bardzo intymnie, tego typu rozmowy zawsze mnie inspirowały;


czołem!