Mega depresyjny film. Jego łzy w żaden sposób mi nie wyglądały na łzy szczęścia, cały film się zastanawiałem czy on nie skoczy z mostu…

Mnie bardziej martwi to, że już drugi raz w tym tyg byłem w kinie i był to kolejny niewypał. Eh...Dramat. Spodziewałem się czegoś po tym filmie. Strasznie rozczarował. Nic co by chwyciło za serce. Jednak dziwnym trafem wszyscy coś w nim widzą. Ja nie dostrzegam niczego.

Dla mnie to był słodko-gorzki film. Goryczy było dużo, ale nie zgodzę się że był to film depresyjny. Według mnie główny bohater zmagał się z życiem, z całym swoim bagażem tak jak umiał najlepiej. Film pokazuje że życie nie zawsze układa się tak jak byśmy chcięli i że takich ludzi, którym się nie powiodło według kryteriów dzisiejszego świata jest więcej  - choćby pani zamiatająca ulice. Nasz bohater okopał się troszkę w swojej twierdzy samotności może właśnie dlatego że miał piękną wrażliwość - coś co w dzisiejszym świecie niewiele znaczy. On celebrował życie na tyle na ile mógł. I choć wielu na jego miejscu właśnie skoczyłoby z mostu, to on, moim zdaniem był od tego daleko. 
Ważnym "bohaterem" filmu była też muzyka której słuchał - polecam przeanalizować teksty piosenek.