Nie uwazam zeby wszyscy Jetta nienawidzili. On swoja postawa nie przysporzyl sobie nigdy przyjaciol. To Jett nie lubil Benedicta (z wzajemnoscia zreszta) ani tych wszystkich ludzi, ktorzy dzieki niemu zyli dostatnie. Poza tym, że go nie lubił zazdroscil mu praktycznie wszystkiego no i nie nalezy zapominac ze byl tez typem samotnikiem. Pozniej do tego doszedl alkoholizm...
Jetta po prostu trudno bylo lubic. Na koncu otoczony byl tylko osobami, ktore zostawilyby go tak szybko jak tylko stracilby majatek.

Ok, dzięki za odpowiedz : )!

No tak, w sumie rozumiem teraz trochę bardziej podejście innych osób do Jetta. We mnie ta postać nie budziła żadnych emocji - ani pozytywnych ani negatywnych, chciałam jednak, aby udało mu się coś i stąd chyba całkowicie rozminęłam się z rodziną Banedicta i cały filmem.

Pozdrawiam : )!

Jett był osobowością neurotyczną,podobnie jak jego pierwsza postać zagrana w "na wschód od edenu", nikt nie lubi neurotyków posądza się ich o alienację,dzikość,lękliwość i przesadną wrażliwość.Na pocieszenia można dodać,że wszystko co piękne na tym świecie zostało stworzone właśnie przez neurotyków.

Tak jak mówisz, Jett nie był jakiś nadzwyczajnie zły, ale w końcu okazał się zbyt mały dla Benedicta - chociaż wyglądem przypominał bardziej Dona Corleone, to kojarzył mi się zdecydowanie bardziej z cynicznym Alem Pacino ze Scareface. Wzbudzał raczej politowanie, niż zachwyt i szacunek.