Film otwiera scena pochówku starszej kobiety. Wśród żałobników szybko rozpoznajemy jej zdenerwowanego męża, Vasila. Irytacja krewkiego mężczyzny wzmaga się, gdy syn - mimo jego próśb - nie chce zrobić pamiątkowych zdjęć trumny z ciałem nieboszczki. To pierwsza spośród wielu scysji pomiędzy bohaterami. Po pogrzebie matki Pavel najchętniej wróciłby do swoich codziennych obowiązków i ciężarnej żony, zwłaszcza że w towarzystwie ojca nie czuje się zbyt komfortowo. Ten natomiast jest przekonany, że zmarła żona próbuje się z nim skontaktować zza grobu.

Akcja filmu "Ojciec" balansuje na granicy komedii i absurdu. Fabuła opiera się o historię bohatera próbującego nawiązać kontakt astralny ze swą zmarłą żoną.
Podczas pogrzebu obecna na nim kobieta oświadcza, że zmarła zadzwoniła do niej na telefon komórkowy. Usłyszawszy owe słowa owdowiały Vasil (grany przez bułgarskiego aktora Ivana Savova) zaczyna wierzyć, że jego żona próbuje skontaktować się z nim z zaświatów. Zwraca się do nieuczciwego medium, po czym spędza noc pod otwartym niebem z nadzieją nawiązania "kosmicznego kontaktu". Następnie dopuszcza się kolejnych absurdalnych i gorzko śmiesznych czynów. Jego syn Pavel, grany przez Ivana Barneva, chce położyć kres poczynaniom ojca, które z jego punktu widzenia są niedorzeczne i wyzbyte sensu. Reżyserzy filmu pokazują, jak naiwny romantyzm Vasyla oraz charakteryzujący go infantylizm ukształtowany w latach socjalizmu, zderza się z pragmatyzmem nowego pokolenia uosabianego przez Pavla.
"Ojciec" to film przedstawiający pełną absurdów i sytuacyjnego tragikomizmu opowieść o niełatwej relacji pomiędzy ojcem i synem.