Film o standardowych schematach, nudny na początku i od początku pokazujący głupotę (sytuacja z zagadującym mężczyzną z papierosem przed lotniskiem), która nastąpi później. Trudno wymienić wszystkie bzdury, pojawiające się w filmie, przytoczę pierwszą z brzegu - kobieta opowiadając historię stwierdza, że stanęło jej kiedyś serce i była martwa 43 minuty... No przepraszam, ale że co? Martwa 43 minuty a teraz nagle żyje i jest w pełni sił? Czy reżyser jest zbyt głupi, aby użyć tutaj innego słowa/dialogu, aby zrozumieć, że człowiek nie może być martwy dłużej niż kilka minut, bo nastąpi obumarcie pnia mózgowego i już nigdy nie będzie sprawny? Nawet jeśli udałoby się go uratować, to byłby niesprawny psychicznie. Zatem albo nie była martwa i była w jakiś sposób podtrzymywana przy życiu (i wtedy należałoby zastosować inne zwroty), albo cała kwestia jest jednym wielkim idiotyzmem. Zresztą dialogi pomiędzy każdym z każdym, reakcje, naiwność na każdym kroku, to jedna z największych bolączek filmu.

Zaufanie (a raczej jego brak) pilotów oraz dowództwa do zasłużonego szeryfa to kolejny dowcip.

Liam jest jak zwykle mistrzem penetracji umysłowej, sprawności fizycznej, nawet potrafi uchwycić broń w locie (która dziwnym trafem podskakuje na co najmniej metr, podczas gdy reszta przedmiotów i sam bohater jest w pełni stabilna...), potem wyskoczyć i w poziomym locie oddać strzał prosto w środek czaszki.

No i na koniec samolot, który zaczął się rozpadać, najpierw silnik, potem podwozie, wyrwało kolejną dziurę z boku, połamały się skrzydła... Gdyby reżyser oglądał jakiekolwiek realistyczne wypadki (choćby słynne lądowanie bez podwozia w Warszawie), to miałby jakiekolwiek pojęcie, że takie sytuacje się nie zdarzają i nie ma potrzeby przesadzać jeszcze bardziej, niż zrobiło się to wcześniej.

Film można obejrzeć, ale pod warunkiem, że nie ma się nic ciekawszego do roboty. To drugi film z rzędu z Liamem, na którym się zawiodłem i więcej nie dam mu szansy, przynajmniej w tym gatunku, pseudo sensacyjnym.