Zdjęcia do filmu kręcono w Berlinie (Niemcy), Londynie (Anglia, Wielka Brytania), Monterey (Kalifornia, USA), a także na Wyspie Bożego Narodzenia (Australia) oraz na Łotwie, Litwie i w Holandii.
Starsza kobieta, która mieszkała w jednym z domów nieopodal miejsca, gdzie kręcono sceny na targu, pewnego dnia wkroczyła w samym środku kręcenia z zamiarem zrobienia zakupów, nie pomogły tłumaczenia reżysera, Wernera Herzoga, że to plan filmowy. Kobieta przerwała zdjęcia na 15 minut.
Jouko Ahola, grający siłacza, jest nim w rzeczywistości. Ciężary, które podnosił na planie były prawdziwe.
Reżyser stwiedził, że jeżeli aktor ma wygłosić mowę przed wielkim tłumem ludzi, umieści przed nim takowy tłum, nawet jeśli nie zostanie on zarejestrowany przez kamerę. Jego zdaniem nie da się udawać że występuje się przed tak dużą grupą ludzi.
Anna Gourari, grająca postać Marty Farii, jest światowej sławy pianistką i nie musiała udawać grając w filmie na pianinie.
Pomimo, że film rozgrywa się w 1932 roku, to mundury SS i SA noszą oznaczenia używane dopiero od 1933 roku (po przejęciu władzy przez Hitlera).